ალბათ ყველას გაინტერესებთ მართლა არსებობს თუ არა მაგია და არსებობენ თუ არა სულები და ჯადოქრები, რა თქმა უნდა ამ სტატიაში ამ ყველაფრის შესახებ პასუხს ვერ ამოიკითხავთ მაგრამ სამაგიეროდ უამრავ საინტერესო რამეს შეიტყობთ 😉

მხატვრობა, ეს არის იდეებისა და ემოციების გამოხატვა, გარკვეული ესთეტიკური თვისებების დამატებით, ორგანზომილებიან ვიზუალურ ენაზე, ხანდახან ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი ნახატი ძალიან ბევრს გვიყვება მის შემქმნელზე, უბრალოდ უნდა დააკვირდე...

„დოსტოევსკის რომანებში ვერასდროს ვერ იპოვი სავანეს, ვერასოდეს ვერ დასტკბები ნაზი მუსიკალური რიტმით, თავისუფლად, მშვიდად სუნთქვის საშუალებასაც არ მოგვცემს მწერალი — განუწყვეტლივ აქეთ-იქით ეხლები, თითქოს ელექტროდენით იყო დამუხტული, და რაც უფრო შორს მიდიხარ მისი ფურცლების სიღრმეში, მით უფრო ძლიერად გეუფლება ციებ-ცხელება, მოუსვენრობა, ცნობისმოყვარეობა.“ შტეფან ცვაიგი

ეს მოკრძალებული რეცენზია იმ მიზანს ემსახურება, რომ სადეყ ჰედაიათის უნიკალური შემოქმედება უფრო მეტმა ადამიანმა აღმოაჩინოს. ის უდავოდ იმსახურებს ფართო აუდიტორიას! ქვემოთ გთავაზობთ ,,ბრმა ბუს” ფილოსოფიურ და ფსიქოლოგიურ ანალიზს.

რა იწვევს მსგავს სურვილს? ნუთუ ის, რომ ოჯახური საძინებელი მოსაწყენია, თუ კიდევ სხვა რამ ხდება? საინტერესო იქნება გავარკვიოთ, თუ რატომ წყვეტენ ადამიანები პარტნიორებთან ასეთი სარისკო ექსპერიმენტების ჩატარებას

აკრძალული სიყვარული მხოლოდ რომანების ან დრამების სიუჟეტი არ არის. ეს სარკეა, რომელიც ასახავს ჩვენს ღრმა შიშებს,  ამბოხებას და გადაუჭრელ შინაგან კონფლიქტებს. ის ისე გვიზიდავს, როგორც ფარვანას იზიდავს ცეცხლი, რადგან გვპირდება ინტენსიური გრძნობების იმგვარ განცდა

ექსპერტების თქმით, ქალები უფრო ბედნიერები არიან შვილების ან მეუღლის გარეშე, შესაძლოა ადრე ეჭვი გვეპარებოდა ამ მოსაზრების ჭეშმარიტებაში, მაგრამ ახლა მეცნიერება ამას ადასტურებს: გაუთხოვარი და უშვილო ქალები პოპულაციის ყველაზე ბედნიერი ქვეჯგუფია. ამ საკითხზე მომუშავე ექსპერტების თქმით, ისინი უფრო დიდხანს ცოცხლობენ და ბევრად მეტად ბედნიერი და მჩქეფარე ცხოვრება აქვთ, ვიდრე მათ დაქორწინებულ და შვილების აღმზრდელი თანატოლებს.

სინამდვილეში, ნებისმიერმა შეიძლება განიცადოს გაქცევის სურვილი, რომელიც გამოწვეულია მრავალი ცხოვრებისეული  სიტუაციით, მათ შორის: გარდამტეხი მომენტებით და ჩიხებით, მოლოდინებისა და პასუხისმგებლობების გადატვირთვით, დაღლით გადატვირთვის მოთხოვნილების შეგრძნებით, უიმედობა და უმწეობით.

ინტელექტუალურად, ჩვენ გვესმის, რომ სრულყოფილება მიუწვდომელი იდეალია; თუმცა, ადამიანის მიდრეკილება, განვიკითხოთ და დავსაჯოთ საკუთარი თავი ჩვენივე აღქმული ნაკლოვანებების გამო, დაუძლეველია. პიროვნული სრულყოფილებისკენ ეს დაუნდობელი სწრაფვა ხშირად სირცხვილისა და თვითკრიტიკის ციკლში გვატარებს...

ალბათ გსმენიათ, რომ ქალის სხეული სივრცეებს ​​შორის პორტალია, რომელიც, მეცნიერულად რომ ვთქვათ, საშუალებას იძლევა, სული ბავშვის სხეულს შეერწყას. ანუ, ჩვენი მთავარი „მე“ ადამიანის სხეულში გადმოვწეროთ, შეიძლება ითქვას, რომ ქალის სხეული ძალიან რთული ბიოლოგიური ანდროიდიავითაა.  

მათ ვისაც ნარკოლეფსიის დიაგნოზი აქვთ დასმული, ახასიათებთ ერთი მოულოდნელი უცნაურობა. ისინი სრულებით მოულოდნელად და შეუსაბამო მომენტში წამიერად ითიშებიან, უბრალოდ მათ ეძინებათ.

არსებობენ ადამიანები, რომლებთანაც ურთიერთობა თავიდან იდეალური ჩანს. ისინი მოსიყვარულეები, მზრუნველები, ყურადღებიანები, გულუხვები არიან, მზად არიან ყველაფერში მხარდაჭერისთვის და პარტნიორისგანაც სანაცვლოდ, იგივეს ელიან.

ემოციური მიჯაჭვულობა არის განსაკუთრებული განცდა, რომელიც ვლინდება სიახლოვეში, სიმპათიაში ან ერთგულებაში ვინმეს მიმართ. ეს დამოკიდებულია ადამიანის უნარზე, განავითაროს საბაზისო ნდობა საკუთარი თავის და მნიშვნელოვანი ადამიანების მიმართ.

არსებობს თეორია, რომ ჩვენს ცნობიერებას ფიზიკურად არ შეუძლია სიკვდილის გადატანა. ეს მისტიკა არ არის, არამედ კვანტური ფიზიკის თეორიაა. კვანტური უკვდავება აცხადებს, რომ უსასრულო, მულტისამყაროში თქვენ ყოველთვის აღმოჩნდებით იმ რეალობაში, სადაც ცოცხალი ხართ.

დღვანდელი რეალითი შოუების და სოციალურ მედიაში გამოქვეყნებული პოსტების უმეტესობა, ჩვენთვის დამახინჯებულად მოწოდებული ზღაპრებიდან პირველად შეძენილ ფანტაზიებს ეფუძნება: ძვირფასი სასახლეები და ბედი, ნამდვილი სიყვარული და რომანტიული, ყველა სიკეთით შემკული მეორე ნახევარი, დავიჯერო არასდროს მოგჩვენებიათ ყალბად, ეს ყველაზე სრულყოფილი და არარეალურად ბრწყინვალე კავშირები?

აფანტაზიური ინდივიდები ცხოვრობენ სრულყოფილი პროფესიული ცხოვრებით — ისინი წარმატებას როგორც სამეცნიერო, ასევე შემოქმედებით სფეროებში აღწევენ. 🤯🤯🤯🤯🤯🤯🤯

ამ გადასახედიდან ეს ყველაფერი ალბათ დაუჯერებელ ფანტასტიკად ჟღერს. ახლა როცა პაწაწუნა ტარაკანის დანახვისას შიშით კივილს ვიწყებთ, წარმოიდგინეთ, როგორი იქნებოდა ჩვენი ემოცია, როცა ეს ტარაკანა ზომით ძაღლის ანდაც სულაც ცხენის ხელა იქნებოდა და ჩვენი დანახვისას თავს გაქცევით კი არ უშველიდა, სულაც პირდაპირ ჩვენს შესაჭმელად გამოექანებოდა.

ჩვენი იმუნური სისტემა თვალებს საფრთხედ აღიქვამს და შესაძლოა მათ წინააღმდეგ ბრძოლა დაიწყოს. რატომ? ჩვენ შეჩვეულები ვართ ჩვენი სხეულის, როგორც ერთიანი სისტემის აღქმას. სხეულის თითოეული უჯრედი ერთად მუშაობს და ქმნის რთულ ბიოლოგიურ მექანიზმს.