შეშლილი ფიქრის ხმა

მგონი გავგიჟდი, მგონი შევიშალე,

ყველა მოგონება ერთბაშად წავშალე.

არ მინდა აწმყო და არ მინდა წარსული.

მინდა მომავალი თუნდაც დათარსული...

არ მინდა ექიმი! არ მინდა ფსიქიატრი!

რა საჭიროა უფასო თეატრი?!

არ ვარ სამკურნალო, მინდა და გიჟი ვარ!

ჯერ არ შევშლილვარ, ჯერ მახსოვს ვინცა ვარ!

მინდა ამნეზია, დროებით სიგიჟე,

ეს მინდა მხოლოდ და რატომ მთხოვთ სიდინჯეს?!

მინდა წარმოდგენა, გიჟების "პარადით"

ვაპირებ დავტკბე თქვენი მასკარადით.

აჯობებს მოიხსნათ ჭრელ-ჭრელი ნიღბები,

მაინც ვინც ბრძანდებით ისევ ის იქნებით.

არ მინდა აყოლა დროისთვის თამაშში,

ვერ შევეჯიბრები ღორს ბევრის ჭამაში.

ვერ ვიტან ნიღბებს, არ ვარ მსახიობი

თუნდ ამის მერე მიწოდეთ იობი.

მინდა მოძრაობა, მუდმივი სიახლე,

სწორედ ამიტომაც ფიქრებით გეახლე.

იქნებ დამარიგო რა ვქნა, რა ვიღონო

სინდისის ქენჯნა, რომ არ გავიგონო...

არ მინდა მარტოობა, სიჩუმე მაფიქრებს,

ვერ ვიტან სიყალბეს, სიბნელე მაგიჟებს.

ხანდახან მღალატობს სითამამე ფიქრის

და იქვე წარსულიც ლენტასავით მიჰქრის.

ჩაივლის თვალწინ ყველა მოგონება

ერთ-ორს ამოარჩევს ფარულად გონება.

ერთბაშად ცოცხლდება ძველი სურათები

თავს იჩენს ისევ წარსულის მითები.

არა და არ მინდა, არ მინდა ვიფიქრო!

ეს ხომ წარსულია, ფიქრები ულიმიტო.

სიგიჟის წუთები, ბავშვობის ხმა,

როგორ არ ვიფიქრო, როგორ არა ვთქვა?!

ვის უნდა დავემალო, რას უნდა გავექცე,

ცხოვრების ჯინაზე ოცნება გავბედე!

წარსულს ვაკვირდები, ჩემ თავზე მეღიმება...

არ მინდა ვიცოდე მერე რა იქნება!

2014

(რედაქტირება 2025)