კომენტარები
ვიდრე ვიგრძნობდი- ბედს ვეღარსად დავემალები, მაინც ველოდი იმ წუთისთვის შესაფერ სიტყვებს, მაგრამ თვალები- ამეტყველდნენ მხოლოდ თვალები, ადგნენ და ყველა ის პასუხი სახეში მირტყეს!
გამთენიისას დასახვრეტად მიჰყავდათ როცა, ნისლი ფარავდა ყველა მათგანს ფართო მკლავებით, ვიდრე ჯალათნი დაიწყებდნენ ტყვეების ხოცვას, ტანსაცმლის გახდა მოსთხოვეს მათ ძალდატანებით...
მომიხმე,მომწერე,მიწამლე ან სულაც მომკალი სხეულით-რადგან მკლავ სულითაც , სანამ ეს თვითგვემა პორტალში გასულა, რომ ასე საოცრად მუქი და ჩუმი ცაც თავზე არ დამამხოს ზრიალით ავსულმა,
4.25
lucien vanserra
მარჯვენა საბურავთან ვიპოვე, მანქანა არც კი შეხებია მაგრამ შიშისგან შოკში იყო ვერ ინძრეოდა, იჯდა ორ უკანა თათზე, მოღვენთილი, გალუმპული, თავჩაქინდრული და წვიმის წვეთები ცრემლებივით ჩამოდიოდა თეთრ-ყავისფერ დაბალბეწვიან სახეზე...
3.38
მარი ბაიდოშვილი
პატარა გოგოს მამიდა უყვარს, პატარა გოგოს არა ჰყავს დედა, პატარა გოგომ მამიდას უთხრა: ჩემი დედიკო შენ იყო ნეტავ... პატარა გოგოს მამიდა მოსწონს, მისი კეთილი თვალების სჯერა, არასდროს ზედმეტს არაფერს მოსთხოვს, ოღონ მის ნეტარს ამჩნევდეს მზერას.
რა უცნაური რამეა სიკვდილი. ისე მოგადგება კარზე,ვერც გაიგებ. ან თუ იგებ და ისიც ნელ-ნელა,მტანჯველია. გათამამებულია ამ ბოლო დროს,ვისაც კი ხელს გამოჰკრავს ყველა მიჰყავს,სირცხვილის გრძნობა აღარ გააჩნია.
3.75
ნუნუ ბარბაქაძე
..სოფელში,ჩვენს სახლში ვიყავი,ჩემს ოთახში შესულს ჩემს საწოლში ვიღაც უცხო დამიხვდა,იწვა და ხარხარებდა.გაგლეჯილი მკერდიდან სისხლი სდიოდა და დაბლა გადმოსული ჩემს ფეხებთან გუბდებოდა. სისხლის გუბე იზრდებოდა,,მაღლდებოდა,ჯერ მუხლებამდე შემომადგა,მერე წელამდე, მკერდამდე,ვიდექი და ვხვდებოდი მალე სისხლში დავიხრჩობოდი.
მერე ჩამეძინა...პირვლად ბავშვობაში დაფრთხა სიზმარი და სადღაც გამიფრინდა, შიშმა გამაღვიძა ფეხზე წამოვვარდი და გზას გადავხედე ჩვენი აივნიდან გული გამიჩერდა,რად არ დამელოდა, ჩემდა უნებურად იქნებ გავაბრაზე?! ...კაცის ნაბიჯები ჭიშკარს გასცდენოდა და თოვლს შერეოდა სოფლის შარა გზაზე.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია