© 2025 ყველა უფლება დაცულია
ზესიმპათიური, თმაშევერცხლილი მამაკაცი იყურებოდა სურათიდან, დიდი შავი ულამაზესი თვალები, ოდნავ კეხიანი ცხვირი და მომაჯადოებელი ღიმილი. აი ასე გამოიყურებოდა მისი უდიდებულესობა მალხაზ ერისთავი!
მივაქროლებდი მანქანას და გულში ვლოცულობდი, ღმერთო, ცოცხალი მიმაყვანინე ექიმამდე! არასდროს,ჩემი ოცდაათწლიანი ცხოვრების მანძილზე, ასე გულით არაფერს შევვედრებივარ უფალს,არასდროს არაფერი მომდომებია ისე, როგორც ახლა ნინის გადარჩენა!
... თეთრი პეპლებივით ასხდნენ ბაფთები, არ მინდა სკოლაშიო,მოთქვამდა წითელი,ბუტია ტუჩებით დაუკან უკან იწევდა.რას აღარ დაპირდნენ,არაფერმა გაჭრა, მაინც ტიროდა.
- ,,თამაშის დროა’’ - მომმართა ქალმა ყველაზე ლამაზი ხმით, რაც კი ოდესმე მსმენია და ყველაფერი გაქრა… გონს რომ მოვედი - ვცახცახებდი. სრულიად განსხვავებულ სივრცეში აღმოვჩნდი. თეთრი თოვლისგან შთანთქმული ტყე იყო. ციოდა...
15 წლის გოგონა თავს იკლავს და მის სხეულში ჩასახლდება 46 წლის ქალის სული. მერე გოგონას სხეული ცხოვრებას აგრძელებს 46 წლის ქალის გონებით. ბევრ წინააღმდეგობას გადალახავს. ბოლოს სული ისევ ბრუნდება თავის სხეულში. აქაც ცხოვრებისეული წინააღმდეგობები ხვდება. ბოლოს კარგად მთავრდება.
რაც არ უნდა ხმამაღლა ვიძახოთ, რომ ჩვენ არავის განვსჯით და არავის ცხოვრება არ გვაინტერესებს, სინამდვილეში ასე არაა. სხვების ცხოვრება ჩვენთვის უბრალოდ მორიგი ამბავია. ამბავი, რომელმაც ცოტა ხანს მიიპყრო ჩვენი ყურადღება , აღგვაშფოთა ან ცრემლი მოგვგვარა, იქნებ გაგვაცინა კიდეც, მაგრამ ეს ყველაფერი მხოლოდ წამიერად და გულსგარეთ.
ღიმილით გადავხედე პუფში საცოდავად მოკუნტულს, მისი მეგობრები არსად ჩანდნენ, იწვა სრულიად უცხო გარემოში, უცხო ადამიანთა შორის, ღია ცისქვეშ და ისე ღრმად ეძინა ალბათ ახლა ვერავინ შეძლებდა მის გაღვიძებას...
ზოგჯერ ბავშვები ერთი შეხედვით უმნიშვნელო კითხვაში ძალიან მნიშვნელოვან საფიქრალს ტევენ, ჩვენ კი მათი ასაკის გამო ყურადღებას არ ვაქცევთ ამას. გვგონია, რომ რადგან ბავშვია მხოლოდ თამაშით და უმნიშვნელო პრობლემებითაა მისი გონება მოცული. მე რომ მაშინ არ მომეყრუებინა და კარგად ჩავძიებოდი მის კითხვას, ვინ იცის რამდენ პრობლემას ავირიდებდი,
იმდენად განსხვავდებოდა გარშემო მყოფთაგან, პირდაღებული შევყურებდი, მაღალი იყო, განიერი მხარბეჭით, გრძელი გაბურდული წვერით, მხრებამდე ჩამოყრილი ხვეული თმით და იდაყვებამდე აკეცილი პერანგით რომლიდანაც ძლიერი დაძარღვული მკლავები უჩანდა...
სამი წლის წინ უცნობი ბებია დამეღუპა. ეს უზარმაზარი სახლი მემკვიდრეობით დამიტოვა. მაგრამ იმ პირობით, რომ აქვე ვიცხოვრებდი. მეც სხვა რა გზა მაქვს?! ვცხოვრობ. უცნაური მეზობლები მყვანან, სულ ასაკიან_ პენსიონერი ხალხი. თავიდან ესეც გამიჭირდა, ახლა კიდეც მომწონს.