მისგან სულ რაღაც რამდენიმე ნაბიჯის დაშორებით იდგა, შიშველი იყო, მთვარის შუქი მის პრიალა, დაკუნთულ სხეულზე ირეკლებოდა, თავისუფლად გაშლილ გრძელ წითურ თმას მსუბუქი, თბილი ნიავი უფრიალებდა და მისტიურ იერს სძენდა...
4.38
ცუდად ხართ ? დახმარება ხომ არ გჭირდებათ ? მკვირცხლად დაუსვა გაკვეთილზე ნონა მასწავლებლის მიერ ნასწავლი შეკითხვები მათემ კაცს - იქ ჯიბეში წამალი მიდევს , თითქმის დაიჩურჩულა კაცმა, ისე რომ თვალები არც კი გაუხელია
4.44
ლილა ნესი
ადმინიიმდენად განსხვავდებოდა გარშემო მყოფთაგან, პირდაღებული შევყურებდი, მაღალი იყო, განიერი მხარბეჭით, გრძელი გაბურდული წვერით, მხრებამდე ჩამოყრილი ხვეული თმით და იდაყვებამდე აკეცილი პერანგით რომლიდანაც ძლიერი დაძარღვული მკლავები უჩანდა...
4.47
Ra Ve
ადმინიპირდაპირ შემაღლებულ საცეკვაო მოედანზე ავძვერი და მთელი არსებით ჩავყვინთე სასმელისა და ხმამაღალი მუსიკისგან გამოწვეულ ექსტაზში. იმდენად ფეხებზე დავიკიდე ხვალინდელი დღე, რომ დაქალები მიხვდნენ, თუ სასწრაფოდ არ გამაცილებდნენ იქაურობას, გამოუსწორებელ შეცდომას ჩავიდენდი.
4.21
lucien vanserra
შოკოლადს გვერდზე ვდებ, პირსახოცს რომელიც სადაცაა შემომეხსნება ვისწორებ, თმას ვიშლი, თავს უკან ვხრი და ამომავალი მზის სხივებს ვუშვერ სახეს, ჩემს თავს ვიჭერ იმაში თუ როგორ მსიამოვნებს ეს ყოველგვარ უხამს ფიქრებს მოკლებული უწყინარი ფლირტი და სულელივით ვიღიმი...
4.39
ლილა ნესი
ადმინისულ რაღაც ერთი კვირა აწვალა მომხიბვლელმა ფორმიანმა, მაგრამ ბოლოს მანაც ვერ გაუძლო მის შარმს, ახლა კი მის ბინაში იყო გოგლიკო, მისსავე დივანზე მოკალათებული და საშინლად აღგზნებული უყურებდა მსუბუქი, რომანტიული მუსიკის ფონზე როგორ ნელ-ნელა იხდიდა ფორმას...
4.33
Ra Ve
ადმინიეს მორიგი ლიგური თამაშია. შემდეგ თავებს ნახავთ ყოველი თავის ბოლოს მონიშნულ ავტორებთან. იმედია თქვენთვისაც სახალისოა მსგავსი თამაშები. გაგვიზიარეთ თქვენი ემოციები.
4.05
ნუნუ ბარბაქაძე
- თქვენ იცით რომ ბევრი ფული დაიკარგა? დატოვებული მქონდა სკოლაში და აღარ არის!-- ჯოხმა ისეთი ბრახვანი გაადინა მაგიდაზე ყველანი შევხტით. მერე შეშინებულებმა ერთმანეთს გადავხედეთ და სატირლად მოვემზადეთ. უცებ ვხედავ ნაუმიმ ეშმაკურად მოჭუტა თვალები და ვალერა მასწავლებელს გახედა...
3.75
ნუნუ ბარბაქაძე
წამოვხტი და ის იყო უკან უნდა გავკიდებოდი, დააფრინდა ქორი წიწილს, ატეხა კრუხმა ვაიუშველებელი, ვიღას ახსოვდა ტარიელი და ნესტანი, ან გია სადღა მომაგონდა, წიწილა კი გადავარჩინე, მაგრამ...
© 2025 ყველა უფლება დაცულია