ოთარა და კიმოთე მეზობლები იყვნენ. ერთმანეთისგან დღე და ღამესავით განსხვავდებოდნენ. ოთარა მაღალი, ბრგე ვაჟკაცი იყო. მშრომელი და გამრჯე. შრომაში უთენდებოდა და უღამდებოდა. კიმოთე კი გამხდარი, წელში მოხრილი და უღიმღამო კაცი იყო. ხასიათიც გარეგნობას მიუგავდა. ზარმაცს და უგერგილოს მუდამ სმაში გაჰყავდა წუთისოფელი.
4.89
4.26
Ra Ve
ადმინიჩვეული დილა გათენდა, ხალასი, ნათელი , ახალი იმედებით სავსე. ხელ_ პირის დასაბანად ეზოში გამოვედი. დილით ყოველთვის ეზოში ვიბან პირს, რადგან ბებიამ შემაჩვია ამ უცნაურ რიტუალს.
4.63
Ra Ve
ადმინიიმ დღეს დაქალებთან ერთად საქორწილო კაბის ასარჩევად წავედი. გრძელი ფუშფუშა კაბა ავარჩიეთ, გულიანად დეკოლტირებული. ალბათ ეს დეკოლტე იყო ზუსტად ის გზაგასაყარი, საიდანაც რამდენიმე დღეში პირდაპირ ხალათებისკენ მიმავალ გრძელ გზაზე გადავუხვიე.
4.8
Ra Ve
ადმინიწლებია სამშობლოში არ ვყოფილვარ. აქ, სამწუხაროდ, ვერ შევდექი ვერც ქმრად, ვერც მეგობრად, ვერც შვილად, ვერც მწერლად. ვერაფერს მივაღწიე იმის გარდა, რომ მამაპაპურ ღვინოს მივეძალე და ბოლოს გალოთების პოტენციურმა კანდიდატმა, ჩავალაგე პატარა ჩანთა და საქართველო დავტოვე.
4.33
antonio gover
- მომიყვები მამაჩემზე? -თვალდახუჭული იჯდა, სითბოთი და მონატრებით ჰქონდა სავსე ხმა. - მოგიყვები, ყველაფერს მოგიყვები, -მეც დავხუჭე თვალები, ჩემი და პაბლოს პირველი შეხვედრა გამახსენდა და ისე ცხადად ვიგრძენი იასამნების სურნელი...
თავისუფლების სახელით დამონებულ ბრბოდ ვიქეცით! იმდენი დავკარგეთ უკან დასახევი აღარ დაგვრჩა. გამარჯვება ან სიკვდილი, რადგან სხვა ყველაფერი ღალატის ტოლფასია.
4.71
ლილა ნესი
ადმინიჩემს წინ ერთსართულიანი ხის სახლი იდგა, ხის ღობით და მწვანე მცენარეებით გარშემოტყმული, წითელი სახურავი ჰქონდა სახლს და მწვანე დარაბები, ვუყურებდი და უკვე ვიცოდი რომ ეზო ყვავილებით იქნებოდა სავსე, ბილიკები ფერადი ქვებით მოკირწყლული, უკანა ეზოში კი აუცილებლად იქნებოდა დუმფარებით დაფარული პატარა ტბორი...
4.33
ლილა ნესი
ადმინიჩვენი ურთიერთობა კოცნის იქით არ წასულა, ჩვენს შორის ზედმეტი არაფერი თქმულა, თუმცა არც იყო საჭირო, მისი თვალებში ვხედავდი ყველაფერს, ისიც ჩემსავით ვერ მალავდა გრძნობებს...
© 2025 ყველა უფლება დაცულია