ლურჯი თვალები (სრულად)

ავტორი

Ra Ve

ადმინი

შეფასება

4.22

(40)

870

მოთხრობა

სათავგადასავლო

გაზიარება:

გამოქვეყნების თარიღი

07. 20. 2025

მოკლე აღწერა

ჩვეული დილა გათენდა, ხალასი, ნათელი , ახალი იმედებით სავსე. ხელ_ პირის დასაბანად ეზოში გამოვედი. დილით ყოველთვის ეზოში ვიბან პირს, რადგან ბებიამ შემაჩვია ამ უცნაურ რიტუალს.

დატოვე შეფასება

4.22

(40)

კომენტარები

დაამატე კომენტარი

ვინ ხარ?! (სრულად)

ვინ იყო და საიდან გაჩნდა იმ პატარ ლიტერატურულ ჯგუფში, იმ უცნაურ, შინაურულ სივრცეში, არავინ იცოდა. არც სურათი ედო, არც რაიმე ხელჩასაჭიდი ინფორმაცია, რაც მიახვედრებდა ადამიანს თუ ვინ იყო სინამდვილეში. რამდენჯერმე ჰკითხეს კიდევაც, მაგრამ როგორღაც მოახერხა და პასუხებისგან თავი დაიძვრინა.

ხალათიან ქალთა საზოგადოება (სრულად)

იმ დღეს დაქალებთან ერთად საქორწილო კაბის ასარჩევად წავედი. გრძელი ფუშფუშა კაბა ავარჩიეთ, გულიანად დეკოლტირებული. ალბათ ეს დეკოლტე იყო ზუსტად ის გზაგასაყარი, საიდანაც რამდენიმე დღეში პირდაპირ ხალათებისკენ მიმავალ გრძელ გზაზე გადავუხვიე.

ორი კაცის ამბავი

ოთარა და კიმოთე მეზობლები იყვნენ. ერთმანეთისგან დღე და ღამესავით განსხვავდებოდნენ. ოთარა მაღალი, ბრგე ვაჟკაცი იყო. მშრომელი და გამრჯე. შრომაში უთენდებოდა და უღამდებოდა. კიმოთე კი გამხდარი, წელში მოხრილი და უღიმღამო კაცი იყო. ხასიათიც გარეგნობას მიუგავდა. ზარმაცს და უგერგილოს მუდამ სმაში გაჰყავდა წუთისოფელი.

ოჯახი დაქირავებით (სრულად)

წლებია სამშობლოში არ ვყოფილვარ. აქ, სამწუხაროდ, ვერ შევდექი ვერც ქმრად, ვერც მეგობრად, ვერც შვილად, ვერც მწერლად. ვერაფერს მივაღწიე იმის გარდა, რომ მამაპაპურ ღვინოს მივეძალე და ბოლოს გალოთების პოტენციურმა კანდიდატმა, ჩავალაგე პატარა ჩანთა და საქართველო დავტოვე.

არ დაიჯერებ ( სრულად )

- მომიყვები მამაჩემზე? -თვალდახუჭული იჯდა, სითბოთი და მონატრებით ჰქონდა სავსე ხმა. - მოგიყვები, ყველაფერს მოგიყვები, -მეც დავხუჭე თვალები, ჩემი და პაბლოს პირველი შეხვედრა გამახსენდა და ისე ცხადად ვიგრძენი იასამნების სურნელი...

აჯანყებულები (ცეცხლიდან ყინულამდე)

თავისუფლების სახელით დამონებულ ბრბოდ ვიქეცით! იმდენი დავკარგეთ უკან დასახევი აღარ დაგვრჩა. გამარჯვება ან სიკვდილი, რადგან სხვა ყველაფერი ღალატის ტოლფასია.

იქნებ... ( სრულად )

ჩემს წინ ერთსართულიანი ხის სახლი იდგა, ხის ღობით და მწვანე მცენარეებით გარშემოტყმული, წითელი სახურავი ჰქონდა სახლს და მწვანე დარაბები, ვუყურებდი და უკვე ვიცოდი რომ ეზო ყვავილებით იქნებოდა სავსე, ბილიკები ფერადი ქვებით მოკირწყლული, უკანა ეზოში კი აუცილებლად იქნებოდა დუმფარებით დაფარული პატარა ტბორი...