„დოსტოევსკის რომანებში ვერასდროს ვერ იპოვი სავანეს, ვერასოდეს ვერ დასტკბები ნაზი მუსიკალური რიტმით, თავისუფლად, მშვიდად სუნთქვის საშუალებასაც არ მოგვცემს მწერალი — განუწყვეტლივ აქეთ-იქით ეხლები, თითქოს ელექტროდენით იყო დამუხტული, და რაც უფრო შორს მიდიხარ მისი ფურცლების სიღრმეში, მით უფრო ძლიერად გეუფლება ციებ-ცხელება, მოუსვენრობა, ცნობისმოყვარეობა.“ შტეფან ცვაიგი

ეს მოკრძალებული რეცენზია იმ მიზანს ემსახურება, რომ სადეყ ჰედაიათის უნიკალური შემოქმედება უფრო მეტმა ადამიანმა აღმოაჩინოს. ის უდავოდ იმსახურებს ფართო აუდიტორიას! ქვემოთ გთავაზობთ ,,ბრმა ბუს” ფილოსოფიურ და ფსიქოლოგიურ ანალიზს.