© 2025 ყველა უფლება დაცულია
არიადნა ანარქიშვილი
0
13.08.2025
10
სუნთქვა მეკვრის. ვგრძნობ როგორ სივდება ყელში რაღაც. მუხლები მიკანკალებს. იდაყვებით მაგიდას ვეყრდნობი. ვგრძნობ თუ არ დავჯდები თავს ვეღარ შევიმაგრებ. ყველაფერი ერთიანად ირევა თავში. ყველაზე შემზარავი ის არის, რომ ამ ქალის მზერაში მონსტრს ვერ ვხედავ. უფრო დანაშაულის გრძნობა მაქვს. მეტად ჭკვიანი უნდა ვყოფილიყავი. ამ შარში თავი არ უნდა გამეყო. საკუთარი თავიც უნდა დამეცვა და ნინაც.
05.08.2025
147
- ნეტავ ისევ ქალიშვილი ვიყო, რა მილიონს გავაკეთებდი - ოხრავს ნინა და ტელეფონს ჩაჰყურებს. - ნეტა არ აფრენდე შენ - ალმაცერად ვუყურებ ბავშვობის მეგობარს. ჰო, ხანდახან მგონია მართლა აფრენს, ხანდახან - ვაბუქებ. - კარგი რა ოცნებაც არ მაცადო! - მიბღვერს ის - ახლა რომ ეგ მილიონი გვქონდეს აქედან ისე გავქრებოდით ჩვენს კვალსაც ვერ იპოვიდნენ...