© 2025 ყველა უფლება დაცულია
კლავდა პირდაპირ, ყოველნაირი სინდისის ქენჯნის და დანაშაულის გრძნობის გარეშე, ან უბრალოდ თავს არწმუნებდა იმაში რომ სინდისის ქენჯნა არ აწუხებდა... რომ გეკითხათ უამრავ მიზეზს მოგიყვანდათ თავის გასამართლებლად, თითქოს სამშობლოს სიყვარული ან შურისძიების გრძნობა უფლებას გვაძლევდეს ადამიანებს ერთმანეთი დაუნდობლად ვხოცოთ...
იმ უზარმაზარი ხის ქვეშ საკუთარი ხელით გათხარა გაყინული მიწა, არავინ მიიკარა, საკუთარი ხელით გამოიყვანა სახლიდან თეთრ ზეწრებში გახვეული პატარები და თავისსავე გათხრილ საფლავში მშობლებს დაუწვინა მკერდზე...
- რა უცნაურია შენი სამართალი ღმერთო, -ვამბობ და უღრუბლო ცას ისე შევყურებ თითქოს შევძლებ იმ არსების დანახვას რომელიც ასე სასტიკად თამაშობს ადამიანთა ბედ იღბლით...