© 2025 ყველა უფლება დაცულია
ისეთი გრძნობა მქონდა თითქოს უწონადობაში ვლივლივებდი, ოდნავ შემაღლებულ ფერდობზე ვიდექი, თეთრ თხელ კაბას თბილი ნიავი მიფრიალებდა და წიწვების სურნელი მოქონდა ჩემამდე, იქვე სულ ახლოს, მზის სხივებით გაბრწყინებული პატარა ლამაზი ტბა მოჩანდა, ტბის შუაგულში ეულად ტივტივებდა წითლად შეღებილი ცარიელი ნავი...
ვერ გამოვძებნე შენთვის ადგილი ამ კარჩამოხსნილ, ცარიელ გულში, დაგკარგე კიდეც ასე ადვილად, ასეთი ტანჯვით ნაპოვნი გუშინ. როცა გაქრება ის, რასაც ვუძლებ, ჩამოილევა სიზმარი ავი, მხოლოდ ამას გთხოვ - იქნებ შენს მუხლზე ესვენოს ჩემი დაღლილი თავი... - თამაზ ჭილაძე
იმ დღეს ლამის მთელი ქალაქი სტადიონზე შეიკრიბა. ქალაქის ერთ_ერთი სკოლის საფეხბურთო გუნდი "ლომები" ფინალში დაუმარცხებელ გუნდს " არწივს" ხვდებოდა. უკვე მესამე წელი იყო მეზობელი ქალაქი გამანადგურებელი ანგარიშით ამარცხებდა ამ ზემოთხსენებულ გუნდს.