ისეთი გრძნობა მქონდა თითქოს უწონადობაში ვლივლივებდი, ოდნავ შემაღლებულ ფერდობზე ვიდექი, თეთრ თხელ კაბას თბილი ნიავი მიფრიალებდა და წიწვების სურნელი მოქონდა ჩემამდე, იქვე სულ ახლოს, მზის სხივებით გაბრწყინებული პატარა ლამაზი ტბა მოჩანდა, ტბის შუაგულში ეულად ტივტივებდა წითლად შეღებილი ცარიელი ნავი...
4.44
4.56
Ra Ve
ადმინიგამარჯობა, ეს ისტორია ცოტა განსხვავებულია, ვინც ჩემს ამბებს კითხულობთ ,კი მიხვდებიდით, რომ რამე კონკრეტულ ჟანრში არ ვწერ. იმას ვწერ, რაც მეხალისება. ამიტომ გეტყვით, რომ ეს ამბავი ფენტეზია, და ვისაც არ გიყვართ მსგავსი თემატიკა უბრალოდ გვერდი აუარეთ, ან თუ მაინც წაიკითხავთ, არ დამიწყოთ მერე რეალური არაა, დრო დავკარგე, ასე და ისე,
ეს მოთხრობა მეოცნებეთა ლიგის ავტორთა თამაშია, განსხვავებული ისტორიები ერთი დასაწყისით და სხვადასხვანაირი განვითარებით და დასასრულით, ყველა მოთხრობა რადიკალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან და ყველა თავისებურად საინტერესოა.
4.31
ლილა ნესი
ადმინიცამეტი წლის ვიყავი როცა პირველად დამესიზმრა წარსული, არა ჩემი არამედ ვიღაც ძალიან შორეულის და თან ძალიან ახლობლის, სიზმრები ნელ-ნელა გახშირდა, თითქმის ყოველ ღამე მესიზმრებოდა ვიღაც ულამაზესი გოგონა, ებრაელი მამის და შავკანიანი დედის შვილი...
4.56
სოფია ვიბლიანი
- ,,თამაშის დროა’’ - მომმართა ქალმა ყველაზე ლამაზი ხმით, რაც კი ოდესმე მსმენია და ყველაფერი გაქრა… გონს რომ მოვედი - ვცახცახებდი. სრულიად განსხვავებულ სივრცეში აღმოვჩნდი. თეთრი თოვლისგან შთანთქმული ტყე იყო. ციოდა...
4.85
Ra Ve
ადმინიზურგიდან შეათვალიერა სულ შავებში გამოწყობილი უცნობი. მაღალი, ერთი შეხედვით გამხდარი, მაგრამ ძლიერი აღნაგობის მამაკაცი. შავი, თვალებზე ჩამოფხატული თმით. ოდნავ წინ გადაიხარა, რომ სახეზე კარგად დაენახა. უცნობმა მისი ინტერესი შეამჩნია და ოდნავ მოხედა. ნაცრისფერი თვალები ჰქონდა, მკაცრი და ცივი. ტუჩის კუთხე ოდნავ ზიზღით და დამცინავად აეწია.
4.83
სოფია ვიბლიანი
- სელენამ, მთვარის მცველებს უხმო. ერთობლივად შექმნეს უხილავი ბეჭედი და ლილიტი განდევნეს. მაგრამ დარჩა ბზარი, უდიდესი ტკივილი, რომელიც მთვარის ქალღმერთმა განიცადა დაუმორჩილებელი ნაწილის მოკვეთით...
- იუკი-ონა! - თითქმის ვიყვირე. ყველა გაჩერდა, საზარლად ჩაუნაცვლდათ ღიმილით წეღანდელი ცივი გამომეტყველება. დამტოვეს. ბარში მიმოიფანტნენ. სიმძიმემ დატოვა ჰაერი. მე კი ისევ ავკროდი კარს და თვალებით ნაცნობ სახეს ვეძებდი…
4.86
სოფია ვიბლიანი
ახალმთვარეობიდან მეშვიდე დღეს, როცა მთვარის პირველი მეოთხედი იწყებს გამოჩენას, მასთან ერთად დემონებიც იღვიძებენ. პირველნი ლურჯი არსებები არიან. რთულია ვარსკვლავთა ციმციმში მათი ამორჩევა. ჩვეულებრივ, ადამიანის თვალს არ შეუძლია განასხვაონ ისინი.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია