© 2025 ყველა უფლება დაცულია
ცამეტი წლის ვიყავი როცა პირველად დამესიზმრა წარსული, არა ჩემი არამედ ვიღაც ძალიან შორეულის და თან ძალიან ახლობლის, სიზმრები ნელ-ნელა გახშირდა, თითქმის ყოველ ღამე მესიზმრებოდა ვიღაც ულამაზესი გოგონა, ებრაელი მამის და შავკანიანი დედის შვილი...
სანამ თვითმფრინავი აფრინდებოდა ჯერ კიდევ მქონდა რაღაცის გაუგებარი იმედი. ჯერ კიდევ მქონდა მოლოდინი. ჯერ კიდევ ვგრძნობდი მასთან გაბმულ უხილავ ძაფებს. მაგრამ აფრინდა თვითმფრინავი და სულ სათითაოდ ამომწიწკნა გულიდან ჩემში ფესვებივით გადგმული მისი სხეული. ტკივილისგან გულზე ორივე ხელი მივიჭირე.
უფრო და უფრო ემსგავსებოდა თომა ირაკლის. საოცრად ხატავდა. ფეხმორთხმული იჯდა ხოლმე ირაკლის ნახატის, წინ კიბის თავზე და მამის დახატულ სურათს კაცმა არ იცის მერამდენედ იხატავდა. უცნაურად გულჩათხრობილი და ჩაფიქრებული გახდა. ხანდახან უცნაურ და ასაკისთვის შეუსაბამო კითხვებს სვავდა.
რაც უფრო მეტს ვფიქრობდი, მით უფრო მეტად მაშინებდა აზრი, რომ თუ პირველი მცდელობით ვერაფერს მიაღწიეს ,ეს არ ნიშნავდა , რომ ახლიდან არ სცდიდნენ ყველაფერს. ღმერთო ჩემო, ოცდამეერთე საუკუნეში, დღისით და მზისით , ისეთი საშინელი ამბავი ვითარდებოდა, როგიორიც მძაფრსიუჟეტიან ჰოლივუდის ფილმებშიც კი არ დაესიზმრებოდათ
_ ქეთევან, წარმოდგენა მაინც თუ გაქვს როგორ ვნანობ ? გემუდარები მაგას ნუღარ ახსენებ! ბრაზს და შურისძიების სურვილს ვყავდი ატანილი! თავადაც არ ვიციდი, რას და რატომ ვაკეთებდი!_ საჭეზე ჩაფრენილ თითებზე ემჩნეოდა, როგორ ნერვიულობდა და ცდილობდა ეს განცდები ჩემგან დაემალა.
ზოგჯერ ბავშვები ერთი შეხედვით უმნიშვნელო კითხვაში ძალიან მნიშვნელოვან საფიქრალს ტევენ, ჩვენ კი მათი ასაკის გამო ყურადღებას არ ვაქცევთ ამას. გვგონია, რომ რადგან ბავშვია მხოლოდ თამაშით და უმნიშვნელო პრობლემებითაა მისი გონება მოცული. მე რომ მაშინ არ მომეყრუებინა და კარგად ჩავძიებოდი მის კითხვას, ვინ იცის რამდენ პრობლემას ავირიდებდი,
ამბობენ, როცა ყველაზე მეტად გტკივა, სწორედ მაშინ, ტკივილისგან რომ არ გაგიჟდე გონება ეძებს რაიმეს, რაზეც ყურადღებას გადაიტან. წამიერად დარდს დაგავიწყებს, თითქოს ცდილობს ამოისუნთქოს, გადაიტვირთოს და განახლდეს. თუ ამას ვერ ახერხებს, უბრალოდ ცოტა ხნით ითიშება.
აბა გვეყოფა გამბედაობა, თუ მივდივართ? მაგიდასთან სამნი ისხდნენ. სამი განსხვავებული და თავისებურად ლამაზი. ვრჩებით და წაგებული აბარებს! მწვანე თვალები მოწკურა წითურმა. წვრილ_ წვრილი ხვეულები სქლად და აბურდულად ეყარა მხრებზე. სამიდან ყველაზე გაბედული და თავდაჯერებული ჩანდა.
ზურგიდან შეათვალიერა სულ შავებში გამოწყობილი უცნობი. მაღალი, ერთი შეხედვით გამხდარი, მაგრამ ძლიერი აღნაგობის მამაკაცი. შავი, თვალებზე ჩამოფხატული თმით. ოდნავ წინ გადაიხარა, რომ სახეზე კარგად დაენახა. უცნობმა მისი ინტერესი შეამჩნია და ოდნავ მოხედა. ნაცრისფერი თვალები ჰქონდა, მკაცრი და ცივი. ტუჩის კუთხე ოდნავ ზიზღით და დამცინავად აეწია.
სოლოს არასდროს აინტერესებდა სხვისი გრძნობები და განცდები, ქალებს ყოველთვის ისე უყურებდა როგორც დროებით გასართობ საშუალებას, მოძალადე არ იყო თუმცა შეეძლო ყველაფერი გაეკეთებინა სასურველის ხელში ჩასაგდებად...