© 2025 ყველა უფლება დაცულია
არ დაუნახავს მაგრამ იგრძნო როგორ გაეღიმა ბიჭს, თვითონაც ღიმილმა გაუნათა სახე, ხელები წელზე მოხვია, თავი მხარზე დაადო და გაყუჩდა, იცოდა რომ რასაც აკეთებდა არ იყო სწორი, იცოდა რომ ასეთი ურთიერთობა უსიამოვნების მეტს არაფერს მოუტანდა...
ზურგიდან მისი სიახლოვე და მკლავზე შეხება რომ იგრძნო უხეშად აიქნია ხელი, კიდევ რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა, მერე თვალწინ ყველაფერი დატრიალდა, ფერები ერთმანეთში აირია, აიდღაბნა, შებარბაცდა, ჩაიკეცა და გულაღმა უგონოდ გაიშოტა თეთრ ფუმფულა ხალიჩაზე...
იდექი კიდეზე, გაშლილი თმით და ფარატინა საღამურებით, ოდნავ გეტყობოდა საყვარლად გამობზეკილი მუცელი და ზეციდან მიწაზე ადამიანთა სინდისის გამოსაცდელად ჩამოსულ ანგელოზს ჰგავდი...
ისეთი გრძნობა მქონდა თითქოს უწონადობაში ვლივლივებდი, ოდნავ შემაღლებულ ფერდობზე ვიდექი, თეთრ თხელ კაბას თბილი ნიავი მიფრიალებდა და წიწვების სურნელი მოქონდა ჩემამდე, იქვე სულ ახლოს, მზის სხივებით გაბრწყინებული პატარა ლამაზი ტბა მოჩანდა, ტბის შუაგულში ეულად ტივტივებდა წითლად შეღებილი ცარიელი ნავი...
"-კიდევ რომ დაკარგო მეხსიერება, ისევ მოახერხებს თავი შეგაყვაროს. -საიდან.. -გგონია საერთოდ გყავს დავიწყებული../? შენ სულს არ დავიწყებია, როდესაც ადამიანი გიყვარს მეხსიერება ვერ წაგართმევს.. "
ვერ გამოვძებნე შენთვის ადგილი ამ კარჩამოხსნილ, ცარიელ გულში, დაგკარგე კიდეც ასე ადვილად, ასეთი ტანჯვით ნაპოვნი გუშინ. როცა გაქრება ის, რასაც ვუძლებ, ჩამოილევა სიზმარი ავი, მხოლოდ ამას გთხოვ - იქნებ შენს მუხლზე ესვენოს ჩემი დაღლილი თავი... - თამაზ ჭილაძე
ხელები კისერზე შემოვხვიე, თითის წვერებზე ავიწიე და ტუჩებზე მივწვდი, ვიგრძენი როგორ შემომეჭდო წელზე ძლიერი თითები, მეორე ხელი თმაში შემიცურა, სხეულზე მიმიკრა და კოცნაში ამყვა, რა უცნაურია, თურმე როგორ მენატრებოდა ის კაცი რომლის სახელიც არ ვიცოდი...
საცვლებისამარა იდგა მის წინ და ციებიანივით თრთოდა, კბილს კბილზე აცემინებდა, ხელისგულებით ცდილობდა შიშველი სხეულის დაფარვას, არ ჩქარობდა ლადო, აშკარა იყო რომ ერთობოდა, სიამოვნებას იღებდა მისი ამ მდგომარეობაში ხილვით...
ჩემი ცხოვრება ორ ნაწილად შემიძლია გავყო. ცხოვრება მასთან და უმისოდ. მას შემდეგ , რაც ათი წლის გავხდი, სულ მეგონა, ბედნიერება ჩემთვის არ იყო. კაცმა რომ თქვას, დიდად არც მაღელვებდა. არც ვინმეს არსებობა მიმაჩნდა ჩემს ცხოვრებაში იმდენად მნიშვნელოვნ მოვლენად, რომ მარტოობას ჩემთვის ტკივილი მოეტანა.
ახლა რომ მასზე ოცნებობდა, ეთვლებოდა ღალატში? ეთვლებოდა რადგან მხოლოდ შეხება, მხოლოდ შეგრძნება არ არის ღალატი, ფიქრი და სურვილიც ღალატია, ღალატზე ფიქრიც თავისთავად ღალატია...