მთვარის მცველი. მე-5 ნაწილი

ავტორი

სოფია ვიბლიანი

შეფასება

4.83

(6)

424

მოთხრობა

მისტიკა

მძაფრსიუჟეტიანი

საშინელებათა

ფენტეზი

გაზიარება:

გამოქვეყნების თარიღი

07. 18. 2025

მოკლე აღწერა

- სელენამ, მთვარის მცველებს უხმო. ერთობლივად შექმნეს უხილავი ბეჭედი და ლილიტი განდევნეს. მაგრამ დარჩა ბზარი, უდიდესი ტკივილი, რომელიც მთვარის ქალღმერთმა განიცადა დაუმორჩილებელი ნაწილის მოკვეთით...

დატოვე შეფასება

4.83

(6)

კომენტარები

დაამატე კომენტარი

წითელქუდა (სრულად)

უკანასკნელი ძალა მოვიკრიბე და გულზე დაკიდული ჯაჭვი ჩამოვგლიჯე. მგონი ვერც მიხვდა ისე იყო საკუთარი მხეცობით გართული. ბოლოს იქვე დამტოვა და ავი სიცილით დამპირდა, რომ ისევ მომაკითხავდა. ზურგი მაქცია და წავიდა. არ მახსოვს, დრო როგორ გავიდა.

სახლი შავი ფარდებით (სრულად)

ერთგვარ ექსტაზს განიცდიდა ქალი. და აღარც ის აშინებდა ,რომ მის ზემოთ საწოლის თავზე მჯდარ დრაკონის ქანდაკებას თვალები წითლად უელავდა. ლავასავით ბორგავდა კაცი მის მორჩილ სხეულზე და მის არსებას ყლუპ ყლუპად შთანთქავდა. სვამდა და ვერ იკლავდა წყურვილს.

მემკვიდრეობა ( ანარეკლი )

ეს მოთხრობა მეოცნებეთა ლიგის ავტორთა თამაშია, განსხვავებული ისტორიები ერთი დასაწყისით და სხვადასხვანაირი განვითარებით და დასასრულით, ყველა მოთხრობა რადიკალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან და ყველა თავისებურად საინტერესოა.

მემკვიდრეობა - სისხლის ყივილი ( სრულად )

გაფრენა გათენებისას ( სრულად )

ქალი ვერ ამჩნევდა რომ მისი ქმარი,მის შვილთან იყოფდა სარეცელს, მიუხედავად იმისა რომ ერთმანეთს თავს არიდებდნენ და ორივე თავის ცხოვრებით ცხოვრობდა,ალბათ არცერთი არ აღიარებდა არაფრის ფასად,რომ მათი ურთიერთობა სიყვარულთან არანაირ კავშირში არ იყო...

სახსოვარი (სრულად)

უცნაური ამბები კი რატომღაც სწორედ ბებიამისის სიკვდილის შემდეგ დაიწყო. ან ცოტა უფრო ადრე, დაახლოებით ათი წლის წინ, როცა როზა 21 წლის გახდა. თვალები დახუჭა როზამ და ათი წლის წინანდელი 30 აპრილის გახსენება სცადა...

ბარი, მე-3 ნაწილი

- ,,თამაშის დროა’’ - მომმართა ქალმა ყველაზე ლამაზი ხმით, რაც კი ოდესმე მსმენია და ყველაფერი გაქრა… გონს რომ მოვედი - ვცახცახებდი. სრულიად განსხვავებულ სივრცეში აღმოვჩნდი. თეთრი თოვლისგან შთანთქმული ტყე იყო. ციოდა...

დიდი აფეთქება 2 ნაწილი (დასასრული)

ის ღამე, თითქმის გავათენე, დილით კი ისევ სამსახურში დავბრუნდი. ნაშუადღევს ეინთან წავედი, მანქანა მის სახლთან შორიახლოს გავაჩერე, ტელეფონი ავიღე, მასთან დასაკავშირებლად, რა დროსაც დავინახე, როგორ გაჩერდა მის კართან მანქანა, საიდანაც ეინი გადმოვიდა და კარი ისე მიაჯახუნა ლამის მოგლიჯა, მანქანა კი სწრაფად მოსწყდა ადგილს. ნეტა რა მოხდა?!