აკვირდებოდა ადამიანების მსგავს ადამიანებს და მონსტრებს რომლებსაც ადამიანების სახე ჰქონდათ მიღებული, აკვირდებოდა პატარა ბავშვებს რომლებსაც ბავშვობა არ გააჩნიათ, ქალებს რომლებიც თავს ქალად ვერ გრძნობენ, კაცებს რომლებსაც საკუთარი უძლურება კლავთ და ახრჩობთ...
4.65
4.44
ლილა ნესი
ადმინიიმდენად განსხვავდებოდა გარშემო მყოფთაგან, პირდაღებული შევყურებდი, მაღალი იყო, განიერი მხარბეჭით, გრძელი გაბურდული წვერით, მხრებამდე ჩამოყრილი ხვეული თმით და იდაყვებამდე აკეცილი პერანგით რომლიდანაც ძლიერი დაძარღვული მკლავები უჩანდა...
4.68
Ra Ve
ადმინიჩემი ხალათი კი პირდაპირ ბაბუამის ბატონ არისტოს ჰქონდა მიფენილი სახეზე არაბი ქალის ჩადრივით. ისევ დანარჩენ ჰიპოკრატეებს გადავხედე, ისხდნენ და თვალებდაჭყეტილები მომჩერებოდნენ. მე კი ანატომიური შიშველი მანეკენივით გაშეშებული ვიდექი. საკუთარი თავი შევათვალიერე და სირცხვილის ცეცხლი წამეკიდა.
4.76
Ra Ve
ადმინიCuervo blanco_ ს სამოთხის მინდვრები. ვდებ მისივე თხოვნით. წაიკითხეთ და გამოხატეთ თქვენი აზრი. ეს არის ამბავი, რომელზეც კარგახანს მსჯელობდა მეოცნებეთა ლიგა, რადგან ამ ამბავს არ ჰყავს დადებითი პერსონაჟი და თან ამასთან საკუთარი ფარული ფიქრების პოვნას და გააზრებას გაიძულებს.
4.63
Ra Ve
ადმინიწლების წინ გამოკეტილ სახლში დაბრუნდნენ. და ისეთი შეგრძნება ჰქონდათ, თითქოს მხოლოდ გუშინ გაიხურეს სახლის კარი. სადაც არ უნდა იცხოვროს ადამიანმა, როგორც არ უნდა მოერგოს და შეეგუოს ახალ ცხოვრებას, ვერასდროს ვერსად იგრძნობს იმ მშობლიურ მყუდროებას , როგორსაც მშობლიური სახლის კედლებში.
4.87
Ra Ve
ადმინისასაცილიოა, ერთ დღეს გადაუჭრელი პრობლემები რამდენად უმნიშვნელოები შეიძლება გახდნენ, როცა მართლაც რეალურ სირთულეებს შეეჩეხები ადამიანი. არჩევანი რომ მქონოდა, იმ ძველ ცხოვრებაში დავრჩებოდი და იქიდან ცხვირსაც კი არ გამოვყოფდი, მაგრამ ვაი რომ ჩემი ბედი ჯერ კიდევ არ იყო გარკვეული. მე ოცდაოთხი წლის მეამბოხე და ჯიუტი, ესეც ალბათ გენეტიკური მემკვიდრეობა იყო
4.47
Ra Ve
ადმინიპირდაპირ შემაღლებულ საცეკვაო მოედანზე ავძვერი და მთელი არსებით ჩავყვინთე სასმელისა და ხმამაღალი მუსიკისგან გამოწვეულ ექსტაზში. იმდენად ფეხებზე დავიკიდე ხვალინდელი დღე, რომ დაქალები მიხვდნენ, თუ სასწრაფოდ არ გამაცილებდნენ იქაურობას, გამოუსწორებელ შეცდომას ჩავიდენდი.
4.67
Ra Ve
ადმინიროცა რუ დავითანხმე ჩემთან, მთაში ახალ შეძენილ საოჯახო სასტუმროში, ჩამოსულიყო. თითქოს მხრებიდან უზარმაზარი ტვირთი მომშორდა. და არც მინანია. ის ბოლო ზაფხული ყველას გონებაში დარჩა, როგორც ყველაზე არანორმალური, ყველაზე გიჟური და ყველაზე სევდიანი რამ.
4.66
Ra Ve
ადმინიძვირფასო მკითხველებო, ამბავი დაურედაქტირებელია და ბევრი შეცდომაა გრამატიკული. პირველი ვერსიაა ერთ_ერთი პირველი ამბის. ახლა ამის რედაქტირებისთვის არ მცალია. თუ წაიკითხავთ, არ იწუწუნოთ მერე. თუ არადა დაელოდეთ რედაქტირებულ ვერსიას.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია