ერთხელაც როცა მისი ნასროლი სამზარეულოს დანა ბებიაჩემს თურმე ფერდში მოხვდა და ძლივს გადაურჩა სიკვდილს, გადაწყვიტეს როგორღაც მოეშორებინათ, იმ დროს ნათესავი ჰყოლიათ სტუმრად მეზობელი სოფლიდან, ქვემოხევიდან...
5
4.42
სოფია ვიბლიანი
- ,,თამაშის დროა’’ - მომმართა ქალმა ყველაზე ლამაზი ხმით, რაც კი ოდესმე მსმენია და ყველაფერი გაქრა… გონს რომ მოვედი - ვცახცახებდი. სრულიად განსხვავებულ სივრცეში აღმოვჩნდი. თეთრი თოვლისგან შთანთქმული ტყე იყო. ციოდა...
4.61
antonio gover
ღიმილით გადავხედე პუფში საცოდავად მოკუნტულს, მისი მეგობრები არსად ჩანდნენ, იწვა სრულიად უცხო გარემოში, უცხო ადამიანთა შორის, ღია ცისქვეშ და ისე ღრმად ეძინა ალბათ ახლა ვერავინ შეძლებდა მის გაღვიძებას...
ის ღამე, თითქმის გავათენე, დილით კი ისევ სამსახურში დავბრუნდი. ნაშუადღევს ეინთან წავედი, მანქანა მის სახლთან შორიახლოს გავაჩერე, ტელეფონი ავიღე, მასთან დასაკავშირებლად, რა დროსაც დავინახე, როგორ გაჩერდა მის კართან მანქანა, საიდანაც ეინი გადმოვიდა და კარი ისე მიაჯახუნა ლამის მოგლიჯა, მანქანა კი სწრაფად მოსწყდა ადგილს. ნეტა რა მოხდა?!
პურის ნაჭერს ვიღებ ზურგჩანთიდან და კოტეს, ნელ-ნელა ვაჭმევ. სახლი თბილია. ალბათ კოტე რომ არ იყოს, ფეხს არ მოვიცვლიდი და აი აქ, ამ საღორეში, სისხლში, სიმყრალეში, იმდენს ვიზავდი, რომ ჩემი ძვალიც არ დარჩებოდა.
4.83
სოფია ვიბლიანი
- სელენამ, მთვარის მცველებს უხმო. ერთობლივად შექმნეს უხილავი ბეჭედი და ლილიტი განდევნეს. მაგრამ დარჩა ბზარი, უდიდესი ტკივილი, რომელიც მთვარის ქალღმერთმა განიცადა დაუმორჩილებელი ნაწილის მოკვეთით...
- იუკი-ონა! - თითქმის ვიყვირე. ყველა გაჩერდა, საზარლად ჩაუნაცვლდათ ღიმილით წეღანდელი ცივი გამომეტყველება. დამტოვეს. ბარში მიმოიფანტნენ. სიმძიმემ დატოვა ჰაერი. მე კი ისევ ავკროდი კარს და თვალებით ნაცნობ სახეს ვეძებდი…
რკინიგზის სადგურზე მივდიოდი და ნერვები დაწყვეტას მქონდა. ჯერ ჩემი ბედი რა ვთქვი და იმ ჩემს დიდ იღბალს ავტომობილის გაფუჭებაც დაემატა. ამიტომ მივდიოდი სადგურზე ბილეთის ყიდვა მინდოდა, რომ თბილისში დავბრუნება მომეხერხებინა. თითქოს წყევლა მქონდა დადებული. ვერც წამომსვლელი ტაქსი ვნახე, ვერც მიკროავტობუსი და ასე ვრჩებოდი შუა ბათუმში, მე და ჩემი ფხუკიანი მანქანა. ისეთი ნერვებმოშლილი ვიყავი,
4.86
სოფია ვიბლიანი
ახალმთვარეობიდან მეშვიდე დღეს, როცა მთვარის პირველი მეოთხედი იწყებს გამოჩენას, მასთან ერთად დემონებიც იღვიძებენ. პირველნი ლურჯი არსებები არიან. რთულია ვარსკვლავთა ციმციმში მათი ამორჩევა. ჩვეულებრივ, ადამიანის თვალს არ შეუძლია განასხვაონ ისინი.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია