ისეთი სასურველი,ისეთი ტკბილი იყო ეს კოცნა...მკერდზე მიეკრო და მხოლოდ ერთს ფიქრობდა,დიდხანს,ძალიან დიდხანს გაგრძელებულიყო ასე. თვალდახუჭულმა,მთლიანად კაცს მინდობილმა ვერც გაიგო,როდის ჩაქრა ოთახში შუქი და როდის აღმოჩნდნენ ერთ საწოლში. ეს იყო ჯერ არგანცდილი ნეტარება,რომელიც ბადებს ბედნიერებას... და ქალმა დილით ბედნიერმა გაიღვიძა!
3.62
ენუემენტი ის მწარე განცდაა, როდესაც იღებ პასუხს კითხვაზე, რომელიც დიდი ხანია გაწუხებს და გსურს წარსულში დაბრუნდე, რათა საკუთარ თავს მომავლის შესახებ უამბო. ზოგჯერ გინდა დაბრუნდე წარსულში, რომ საკუთარ თავს მოუყვე შენს მომავალზე. მომავალში შენ უკვე ყველა კითხვაზე იცი პასუხი, რაც ასე გაწუხებდა, და გინდა დაბრუნდე წარსულში, რომ ამცნო საკუთარ თავს ამის შესახებ.
ფრენა ყველაფერი იყო პრინცესასთვის, ფრენა და თავისუფლება, თუმცა პრინცის სიყვარული უფრო მეტად უღირდა, ერთი საყვედური არ უთქვამს ისე ჩაიკლა წყენა გულში და გადაწყვიტა ფრთები საერთოდ დაევიწყებინა ოღონდ კი მის გვერდით ყოფილიყო...
იმ დროს ანამ ჯერ კიდევ არ იცოდა ,რომ მისი სიყვარული უკვე მკვდარი იყო, რადგან მაგ მომენტისთვის ხრწნა ჯერ კიდევ არ იყო დაწყებული.მოგვიანებით ,როცა მკვდარი სიყვარულის გახრწნილი ცხედარი აბზარდება და ეს სიმყრალე მომწამვლელი ტოქსინებივით მოედება მთელ მის არსებას , მხოლოდ მაშინ აღმოაჩენს ანა რომ ყველაფერი უკვე დიდი ხნის დასრულებული ყოფილა.
იმ დროს ანამ ჯერ კიდევ არ იცოდა ,რომ მისი სიყვარული უკვე მკვდარი იყო, რადგან მაგ მომენტისთვის ხრწნა ჯერ კიდევ არ იყო დაწყებული.მოგვიანებით ,როცა მკვდარი სიყვარულის გახრწნილი ცხედარი აბზარდება და ეს სიმყრალე მომწამვლელი ტოქსინებივით მოედება მთელ მის არსებას , მხოლოდ მაშინ აღმოაჩენს ანა რომ ყველაფერი უკვე დიდი ხნის დასრულებული ყოფილა.
4.43
lucien vanserra
ამ მოკლე მაგრამ საკმაოდ საინტერესო ისტორიაში აღწერილია ქართული და ამერიკული მენტალიტეტების შეუთავსებლობა და დამახინჯებული, არასწორი შეხედულებები მთელი რიგი საკითხების შესახებ...
4.42
ლილა ნესი
ადმინინელ-ნელა ააყოლა თვალი სხეულზე, ურცხვად, ხარბად ათვალიერებდა და უკვე იმაზე იწყებდა ფიქრს რომ ზედმეტად გაუგრძელდა მარხვა, კეფაზე ხელებშემოწყობილი, ბედნიერად მომღიმარი რომ შემობრუნდა მისკენ მამაკაცი და მოტკეცილ ტრუსში გამოკვალთული უზარმაზარი ღირსება რომ გამოუმზეურა თვალწინ, უნებლიედ შეხტა და მკერდზე გადაივლო უკვე გაგრილებული ჩაი, გამწარებული წამოხტა ფეხზე...
- „გაცვალეთ პარტნიორები,“ - ისმის ხმა. ჩემი ხდება. თითები წელზე მეხება. სითბოს ტალღა სხეულს ყველა ნაწილიდან თავისკენ მიემართება და ისევ უკან ბრუნდება. მისი სუნი ჰაერში რჩება. მწარე, ტკბილი, ცივი, მამაკაცური... თვალებს ვხუჭავ. ვცდილობ ფოკუსირება მუსიკაზე მოვახდინო. ჰო, ჩვენს შორის მუსიკა დგას, მაგრამ ჩემი სხეული სხვა რიტმს მიყვება.
მე მზე მიყვარს. სიცხე. სანაპირო. ეს ერთადერთია რასაც ვერ ვთმობ. მალაგა მენატრება. დილის ხვატი, ფართოდ გახსნილი ფანჯრები. ყავის მწარე არომატი, ტალღების დამამშვიდებელი რიტმი... იქ თითქოს მარილითა და ლიმნის სურნელით გაჯერებული ჰაერიც ფლამენგოს ცეკვავს.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია