...და მიდიოდა ავტობუსი
მოკლე აღწერა
წამოხტა თხუთმეტიოდე წლის ბიჭი,მადლობაო ბებომ, კრუსუნით დაჯდა, საიმედოდ მიიდგა გვერდით ჩანთები და გულიანად მიაწყევლა ამ მთავრობას! გვერდით მჯდომმა თავი გადააქნია და ფანჯარაში გაიხედა.
3.6
წამოხტა თხუთმეტიოდე წლის ბიჭი,მადლობაო ბებომ, კრუსუნით დაჯდა, საიმედოდ მიიდგა გვერდით ჩანთები და გულიანად მიაწყევლა ამ მთავრობას! გვერდით მჯდომმა თავი გადააქნია და ფანჯარაში გაიხედა.
3.6
4.29
ნუნუ ბარბაქაძე
ერთ დღეს ეზოში ვზივართ მე და ბებია. ბებომ კითხვა არ იცოდა და მე ვუკითხავდი ახალ გაზეთებს. შემოაღო მეზობლის გოგომ, ლალიმ ჭიშკარი, წამოვხტი და სკამის გამოსატანად სახლში შევვარდი. რომ გამოვდიოდი ბებიას ეუბნებოდა, ბავშვი სადმე გაგზავნე საიდუმლო საქმეზე მოვედიო.
4.5
Ra Ve
ადმინიდრო იყო, ღრმა ბავშვობაში, გაჭირვების და სხვა ათასი უბედურების ფონზე, რომელიც წყვდიადისფერ ოთხმოცდაათიანებში ხდებოდა, მე არ ვიყავი მეამბოხე და ამ სიტყვაზე არა მსმენოდა რა. ვთამაშობდი ჩემი გატეხილი თოჯინით და სამყაროს მერჩია ის.
4.44
ნუნუ ბარბაქაძე
ჩანთა ერთად ამოვალაგეთ,რად მინდოდა ამდენი რამ რატომ მომიტანეო გამიბრაზდა. - რა ლამაზია! - ხელი სიყვარულით გადაუსვა ვარდისფერ ხალათს,-მერე შემოიცვა- ზუსტად ჩემი ზომაა,თან რა კარგი ფერია.
4.44
ნუნუ ბარბაქაძე
რა ხდება-მეთქი და ბიჭო, რანაირად გაცვია, ჩემ გვერდით რომ მოდიხარ, მინდა, ლამაზად გამოიყურებოდეო. პირღია ვუყურებდი და პასუხი ვერ მოვიფიქრე, მას შემდეგ ხან ჩემზე ადრე მოდიოდა სამსახურიდან, ხან რაღაცას იმიზეზებდა და ჩემ წამოსვლას უცდიდა...
3.33
ნუნუ ბარბაქაძე
უპასუხო სიყვარულს ვერ გაუძლო, სხვა მის ადგილზე ხელს მტაცებდა და ძალათ წამიყვანდა ცოლად, სხვა თუ არაფერი მაკოცებდა მაინც! მაგრამ ხომ გითხარი ჩვილი გული ჰქონდა მეთქი...
© 2025 ყველა უფლება დაცულია