...და მიდიოდა ავტობუსი
მოკლე აღწერა
წამოხტა თხუთმეტიოდე წლის ბიჭი,მადლობაო ბებომ, კრუსუნით დაჯდა, საიმედოდ მიიდგა გვერდით ჩანთები და გულიანად მიაწყევლა ამ მთავრობას! გვერდით მჯდომმა თავი გადააქნია და ფანჯარაში გაიხედა.
3.83
წამოხტა თხუთმეტიოდე წლის ბიჭი,მადლობაო ბებომ, კრუსუნით დაჯდა, საიმედოდ მიიდგა გვერდით ჩანთები და გულიანად მიაწყევლა ამ მთავრობას! გვერდით მჯდომმა თავი გადააქნია და ფანჯარაში გაიხედა.
3.83
3.92
Ra Ve
ადმინინინას + სოფი=💛. „ ეწერა ძალიან დაბლა, ლამის მიწის ზედაპირზე, კუთხეში, თვალისგან მოფარებულ ადგილას. პაწაწინა გაუბედავი ასოებით. შევკრთი, გავშეშდი, გავირინდე. იქვე ჩავჯექი იმ ბავშვური წარწერის გვერდით და ისე, რომ თავადაც ვერ გავიგე როგორ, თვალები ცხელი ცრემლებით ამევსო.
4.6
Ra Ve
ადმინიადამიანებს აქვთ არჩეული პატარა ნიშნები. სულ არაფერი ისეთი, მაგრამ თუ დაუკვირდებით, თუ ეს ადამიანი ამდენად საინტერესოა თქვენთვის, ამ ნიშნებს უთუოდ აღმოაჩენთ. აღმოაჩენთ, მათ მათ სხეულზე, მათი ჩაცმის სტილში, მათ საუბარში, მათი წერის მანერაში, მათ მიმიკაში....
4.75
lucien vanserra
ძველისძველ სამხედრო ქურთუკში გამოწყობილი გრძელთმიანი და გრძელწვერიანი მოხუცი კაცი მოწყალებას ითხოვს, დასიებული თვალები აქვს, ხელები უკანკალებს, გულზე მუყაოს ნაგლეჯი ჰკიდია წარწერით, დამეხმარეთ, შვილი მყავს ავად, ყველა ამ უბნელი იცნობს ამ კაცს, მეც ვიცნობ შვილი ავად არ ჰყავს, ის კი არადა საერთოდ არ ჰყავს...
4.53
ლილა ნესი
ადმინიისევ წვიმდა... დანანებით დავხედე გაციებულ ყავას, ჩანთიდან ფული ამოვიღე, მაგიდაზე დავდე და წამოვდექი, ქუჩაში გავედი და ცეკვა ცეკვით გავუყევი გზას, ქოლგა არ მქონდა, ისევ წვიმდა, წვიმდა კოკისპირულად, ცა ფეხად ჩამოდიოდა...
4.54
ნუნუ ბარბაქაძე
დედა მინავლულ ნაკვერჩხლებზე შეშას აწყობდა, ალი გაუბედავად, უძლურად აპარპალდა, მერე მოძლიერდა და შეშებს მოედო. იმ კაცს თვალს ვერ ვუსწორებდი, მოჯადოებულივით შევყურებდი მოცეკვავე ცეცხლის ენებს.
4.22
Ra Ve
ადმინიზოგჯერ, როცა ადამიანის მიმართ კონკრეტულ გრძნობას განვიცდი, ბრაზს, ინტერესს, სიხარულს, ერთგვარ უინტერესობასაც კი, და ამ ადამიანზე ვფიქრობ, მინდა თუ არა ეს, მას სიზმარში ვნახულობ. ეს სიზმრები უმეტესად უცნაურია თავისი აბსურდული შინაარსით. ე
4.29
ნუნუ ბარბაქაძე
ერთ დღეს ეზოში ვზივართ მე და ბებია. ბებომ კითხვა არ იცოდა და მე ვუკითხავდი ახალ გაზეთებს. შემოაღო მეზობლის გოგომ, ლალიმ ჭიშკარი, წამოვხტი და სკამის გამოსატანად სახლში შევვარდი. რომ გამოვდიოდი ბებიას ეუბნებოდა, ბავშვი სადმე გაგზავნე საიდუმლო საქმეზე მოვედიო.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია