მხატვრობა - როგორც საკუთარი შინაგანი სამყაროს დღის სინათლეზე გამოტანის გზა 🤗

მხატვრული ენის ელემენტები - მისი ფორმები, ხაზები, ფერები, ტონები და ტექსტურები - სხვადასხვა გზით გამოიყენება ბრტყელ ზედაპირზე მოცულობის, სივრცის, მოძრაობისა და სინათლის შეგრძნებების შესაქმნელად. ეს ელემენტები გაერთიანებულია ექსპრესიულ ნიმუშებად, რათა წარმოადგინონ რეალური ან ზებუნებრივი მოვლენები, ინტერპრეტაცია გაუკეთონ თხრობით თემას ან შექმნან სრულიად აბსტრაქტული ვიზუალური ურთიერთობები.
მხატვრის გადაწყვეტილებაა გამოიყენოს კონკრეტული საშუალება, როგორიცაა ტემპერა, ფრესკა, ზეთი, აკრილი, აკვარელი ან სხვა წყალზე დაფუძნებული საღებავები, მელანი, გუაში, ენკაუსტიკა ან კაზეინი, ასევე კონკრეტული ფორმის არჩევანი, როგორიცაა ფრესკა, მოლბერტი, პანელი, მინიატურა, ხელნაწერის განათება, გრაგნილი, ეკრანი, პანორამა ან ნებისმიერი თანამედროვე ფორმა, ეფუძნება სენსუალურ თვისებებს და ამ ვარიანტების გამომსახველობით შესაძლებლობებსა და შეზღუდვებს. საშუალებისა და ფორმის არჩევანი, ასევე მხატვრის საკუთარი ტექნიკა, გაერთიანებულია უნიკალური ვიზუალური გამოსახულების შესაქმნელად.

ადრინდელი კულტურული ტრადიციები - ტომების, რელიგიების, გილდიების, სამეფო კარებისა და სახელმწიფოების - დიდწილად აკონტროლებდა მხატვრობის ხელოვნებას, ფორმას, ხატოვანებასა და თემატიკას და განსაზღვრავდა მის ფუნქციას, იქნებოდა ეს რიტუალური, რელიგიური, დეკორატიული, გასართობი თუ საგანმანათლებლო. მხატვრები უფრო მეტად გამოცდილ ხელოსნებად მუშაობდნენ, ვიდრე შემოქმედებით მხატვრებად. მოგვიანებით, „მხატვრის“ ცნება აზიასა და რენესანსის ეპოქის ევროპაში განვითარდა. გამოჩენილ მხატვრებს მეცნიერებისა და კარისკაცების სოციალური სტატუსი მიენიჭათ; ისინი აწერდნენ ხელს თავიანთ ნამუშევრებს, წყვეტდნენ მის დიზაინს და ხშირად მის თემასა და ხატოვანებას და ამყარებდნენ უფრო პირადულ - თუმცა ყოველთვის არა მეგობრულ - ურთიერთობას თავიანთ მფარველებთან.

მე-19 საუკუნის განმავლობაში დასავლურ საზოგადოებებში მხატვრებმა სოციალური პოზიციის დაკარგვა და მფარველობის უზრუნველყოფა დაიწყეს. ზოგიერთმა მხატვარმა მფარველების მხარდაჭერის შემცირებას საკუთარი გამოფენების მოწყობითა და შესასვლელი გადასახადის დაწესებით უპასუხა. სხვები შემოსავალს თავიანთი ნამუშევრების ტურისტული გამოფენებით შოულობდნენ. ბაზარზე მოზიდვის საჭიროებამ მფარველობის მსგავსი (თუმცა ნაკლებად უპიროვნო) მოთხოვნები ჩაანაცვლა და მისი გავლენა თავად ხელოვნებაზეც.
ზოგადად, მე-20 საუკუნის მხატვრებს აუდიტორიამდე მიღწევა მხოლოდ კომერციული გალერეებისა და საჯარო მუზეუმების მეშვეობით შეეძლოთ, თუმცა მათი ნამუშევრები შესაძლოა ხანდახან ხელოვნების პერიოდულ გამოცემებში რეპროდუცირებულიყო. შესაძლოა, მათ ფინანსური ჯილდოები ან ინდუსტრიისა და სახელმწიფოს შეკვეთები ეხმარებოდათ. თუმცა, მათ მოიპოვეს თავისუფლება, გამოეგონათ საკუთარი ვიზუალური ენა და ექსპერიმენტები ჩაეტარებინათ ახალი ფორმებისა და არატრადიციული მასალებისა და ტექნიკის გამოყენებით. მაგალითად, ზოგიერთი მხატვარი სამგანზომილებიანი აბსტრაქტული დიზაინის შესაქმნელად სხვა საშუალებებს, როგორიცაა ქანდაკება, ხატვასთან აერთიანებდა. სხვა მხატვრები რეალურ ობიექტებს ტილოზე კოლაჟის მსგავსად ამაგრებდნენ ან ელექტროენერგიას იყენებდნენ ფერადი კინეტიკური პანელებისა და ყუთების სამართავად. კონცეპტუალური მხატვრები ხშირად გამოხატავდნენ თავიანთ იდეებს განუხორციელებელი პროექტის წინადადების სახით, ხოლო პერფორმანსის მხატვრები საკუთარი კომპოზიციების განუყოფელი ნაწილი იყვნენ.
ხელოვნებაში გამოხატვის საზღვრების გაფართოების დაუღალავმა მცდელობამ გამოიწვია საერთაშორისო სტილისტური ცვლილებები. მხატვრობაში ახალი მოძრაობების ხშირად გამაოგნებელი თანმიმდევრობა კიდევ უფრო სტიმულირდა იდეების სწრაფი გაცვლით საერთაშორისო ხელოვნების ჟურნალების, მოგზაური გამოფენებისა და ხელოვნების ცენტრების მეშვეობით. ასეთი გაცვლები დაჩქარდა XXI საუკუნეში საერთაშორისო ხელოვნების ბაზრობების აფეთქებით და სოციალური მედიის გაჩენით, რომელიც არა მხოლოდ გამოხატვის ახალ საშუალებებს, არამედ მხატვრებსა და მათ მიმდევრებს შორის პირდაპირ კომუნიკაციას სთავაზობდა. მიუხედავად იმისა, რომ სტილისტური მოძრაობების იდენტიფიცირება რთული იყო, ზოგიერთი მხატვარი საერთო საზოგადოებრივ საკითხებს განიხილავდა, მათ შორის რასიზმის, ლგბტქ უფლებებისა და კლიმატის ცვლილების ფართო თემებს.

მოკლედ რომ ვთქვათ, დღეს ყველაფერი ბევრად უფრო ადვილი და მარტივია ხელოვანი ხალხისთვის რადგან მათ აქვთ საშუალება ფართო აუდიტორიას გააცნონ საკუთარი ნამუშევრები, ბოლოს და ბოლოს აქვთ საშუალება დახატონ ის რაც მათ ბედნიერებას ანიჭებს და არ ეშინოდეთ საკუთარი შინაგანი სამყაროს საკუთარ ქმნილებებში ჩაქსოვის 🤗