თურმე სულ მცირე რამ, სიკეთის ერთი პატარა მარცვალი ყოფილა საჭირო იმისთვის რომ ადამიანმა თავი კარგად იგრძნოს, ლაღად, მსუბუქად, ბედნიერად, რამდენი ხანია ასეთი რამ არ მიგრძვნია? უკვე აღარც კი მახსოვს...
4.89
4.9
Ra Ve
ადმინიაუუ ბიჭო რა უაზრო დღეა! რაა რომ ამ წვიმამაც აღარ გადაიღო ჯინაზე, ფული მაინც გვქონდეს რა, დავსხდებოდით სადმე, სამმაგი ბურგერი მშია. წაიბუზღუნა ნიკამ და როცა მეგობრის საპასუხო ბუზღუნი ვერ გაიგონა.
მამაკაცური ინიციატივისა და ქალური მოლოდინის დიალოგი საწყისი. თვალებს ვხუჭავ, მინდა იგრძნოს რომ ნამდვილი ძალა თავისუფალ ვნებაშია. ნელი, გაწელილი ნაბიჯები... სამყარო ჩერდება. შემდეგ ტკივილიანი ელეგანტურობის გაიელვება და წამიერი, გაუცნობიერებელი ვნების კვალი. მენჯები ერთმანეთს ეხება. მოძრაობა მკვეთრი, ვნებიანი, აგრესიული. თითოეული ნაბიჯი - დამორჩილების მცდელობა. მოძრაობა და ფანტაზია...
ყველა უნაკლოდ მოძრაობს. ყველა ამოსუნთქვა გათვლილია. ყველა ნაბიჯი ერთ მიზანს ემსახურება: სრულყოფილებას. მხოლოდ მე დავფრინავ სხვა გრავიტაციით. - „გაცვალეთ პარტნიორები,“ - ისმის ხმა. ჩემი ხდება. თითები წელზე მეხება. მისი სუნი ჰაერში რჩება. მწარე, ტკბილი, ცივი, მამაკაცური... თითქოს სტერილურ ჰაერში ბუნტის ელემენტი იჭრება, ელვის სისწრაფით ცდილობს თითეული მოლეკულის გაჯერებას და მეც მის ტყვეობაში ვექცევი.
4.41
lucien vanserra
ეს მოთხრობა მეოცნებეთა ლიგის ავტორთა თამაშია, განსხვავებული ისტორიები ერთი დასაწყისით და სხვადასხვანაირი განვითარებით და დასასრულით, ყველა მოთხრობა რადიკალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან და ყველა თავისებურად საინტერესოა.
3.67
antonio gover
ქალაქის თავზე გამოკიდებული ღრუბლები ფერს და ფორმას იცვლიდნენ და ცისფერი იხვები სრულიად მარტივად იქცეოდნენ უზარმაზარ ვარდისფერ დრაკონებად, ქალაქი ნელ-ნელა უახლოვდებოდა, თუ თვითონ უახლოვდებოდა ქალაქს...
- სანდრო, აღმიწერე რას ხედავ სანდრო და შუა ხნის ქალი მყუდრო, არც ისე პატარა, ოთახში ისხდნენ. ქალს დაბალი ხმა და განათება შეერჩია. თვალებდახუჭულსა და მოდუნებულ სანდროს გვერდით ეჯდა და ესაუბრებოდა
4.17
lucien vanserra
- მოგწონს აქაურობა? -ვნებით და სურვილით გაჟღენთილი ხმა მოესმა და მერე მისი სხეულის შეხება იგრძნო შიშველ სხეულზე, თვალები დახუჭა და მთლიანად მინებდა მის მკლავებს, მის ცხელ ტუჩებს და მოუსვენარ თავხედ თითებს რომელებიც მისი სხეულის ყოველი გოჯის დეტალურად შესწავლას ცდილობდნენ...
4.44
ლილა ნესი
ადმინიმისგან სულ რაღაც რამდენიმე ნაბიჯის დაშორებით იდგა, შიშველი იყო, მთვარის შუქი მის პრიალა, დაკუნთულ სხეულზე ირეკლებოდა, თავისუფლად გაშლილ გრძელ წითურ თმას მსუბუქი, თბილი ნიავი უფრიალებდა და მისტიურ იერს სძენდა...
© 2025 ყველა უფლება დაცულია