- მოგწონს აქაურობა? -ვნებით და სურვილით გაჟღენთილი ხმა მოესმა და მერე მისი სხეულის შეხება იგრძნო შიშველ სხეულზე, თვალები დახუჭა და მთლიანად მინებდა მის მკლავებს, მის ცხელ ტუჩებს და მოუსვენარ თავხედ თითებს რომელებიც მისი სხეულის ყოველი გოჯის დეტალურად შესწავლას ცდილობდნენ...
4
ყველა უნაკლოდ მოძრაობს. ყველა ამოსუნთქვა გათვლილია. ყველა ნაბიჯი ერთ მიზანს ემსახურება: სრულყოფილებას. მხოლოდ მე დავფრინავ სხვა გრავიტაციით. - „გაცვალეთ პარტნიორები,“ - ისმის ხმა. ჩემი ხდება. თითები წელზე მეხება. მისი სუნი ჰაერში რჩება. მწარე, ტკბილი, ცივი, მამაკაცური... თითქოს სტერილურ ჰაერში ბუნტის ელემენტი იჭრება, ელვის სისწრაფით ცდილობს თითეული მოლეკულის გაჯერებას და მეც მის ტყვეობაში ვექცევი.
4.44
ლილა ნესი
ადმინიიმდენად განსხვავდებოდა გარშემო მყოფთაგან, პირდაღებული შევყურებდი, მაღალი იყო, განიერი მხარბეჭით, გრძელი გაბურდული წვერით, მხრებამდე ჩამოყრილი ხვეული თმით და იდაყვებამდე აკეცილი პერანგით რომლიდანაც ძლიერი დაძარღვული მკლავები უჩანდა...
4.47
Ra Ve
ადმინიპირდაპირ შემაღლებულ საცეკვაო მოედანზე ავძვერი და მთელი არსებით ჩავყვინთე სასმელისა და ხმამაღალი მუსიკისგან გამოწვეულ ექსტაზში. იმდენად ფეხებზე დავიკიდე ხვალინდელი დღე, რომ დაქალები მიხვდნენ, თუ სასწრაფოდ არ გამაცილებდნენ იქაურობას, გამოუსწორებელ შეცდომას ჩავიდენდი.
4.33
Ra Ve
ადმინიეს მორიგი ლიგური თამაშია. შემდეგ თავებს ნახავთ ყოველი თავის ბოლოს მონიშნულ ავტორებთან. იმედია თქვენთვისაც სახალისოა მსგავსი თამაშები. გაგვიზიარეთ თქვენი ემოციები.
4.68
lucien vanserra
ხედავდა გიორგი რას მალავდა ნინა ამ მორცხვი, მოირიდებული, მხიარული და გულწრფელი გოგონას ნიღბის ქვეშ, ხედავდა როგორ უყურებდა თედოს, ამ დროს თითქოს გვალვისგან დამშრალი ტბები იყო მისი თვალები და გაფიცხებული ტუჩები სიცხისგან გადამწვარ წვიმა მონატრებულ ტრამალებს უგავდა...
4.36
lucien vanserra
ეს მოთხრობა მეოცნებეთა ლიგის ავტორთა თამაშია, განსხვავებული ისტორიები ერთი დასაწყისით და სხვადასხვანაირი განვითარებით და დასასრულით, ყველა მოთხრობა რადიკალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან და ყველა თავისებურად საინტერესოა.
- ლუციენ, როგორ გელოდიით. . - უფრო ფართოდ გაიღიმა ქერამ და ტანის სექსუალური რხევით მომიახლოვდა. ჩემი სახელით მომართვა უყურადღებოდ დამრჩა, თუმცა მისი ღრმა დეკოლტე და ორი მთავარი ღირსშესანიშნავობა არ გამოპარვია ჩემს თვალს. თავიდან ფეხებამდე შემათვალიერა და ზურგსუკან ამომიდგა მაცდური ქალი. ჩვენს შორის სივრცე აღარ დატოვა.
3.67
antonio gover
ქალაქის თავზე გამოკიდებული ღრუბლები ფერს და ფორმას იცვლიდნენ და ცისფერი იხვები სრულიად მარტივად იქცეოდნენ უზარმაზარ ვარდისფერ დრაკონებად, ქალაქი ნელ-ნელა უახლოვდებოდა, თუ თვითონ უახლოვდებოდა ქალაქს...
© 2025 ყველა უფლება დაცულია