გაცივდა ყავა. ცუდად ვარ ასეც და ისეც, მაგრამ ეს არაფერს ცვლის, მაინც ძალიან მიყვარს ეს ხანმოკლე ცხოვრება, რომელშიც ბევრი დეტალია. მაინც მეყვარება ის, ვინც დიდიხანია მიყვარს და ამით სიამოვნებას ვიღებ, მიუხედავად იმისა, რომ ცალმხრივია. ცხოვრება უსასრულო აღმოჩენაა და ამისთვის მზად უნდა იყოთ, თუნდაც გვიან, მაგრამ ღირს.
0
დედაჩემი ავადაა. ექიმებმა დიაგნოზი დაუსვეს. სამედიცინო ტერმინებს ვერ ვიმახსოვრებ და რა ჰქვია ზუსტად ვერ გეტყვი, ცოტა უცნაური და გრძელი სახელი აქვს, შენი სახელისგან განსხვავებით ჰარი. სიცხეს შუბლზე ტუჩებით ვუზომავ. როცა ვხვდები, რომ მხოლოდ ასეთ დროს ვკოცნი ხოლმე დედაჩემს, ყელში ბურთი მეჩხირება და ქუჩაში გავრბივარ. დედაჩემს არ უყვარს, როცა ვტირი...
შენ ჩაისახე მაშინ, როცა ჩემმა ფოლეკულმა ოცდაორ მილიმეტრს მიაღწია და გასკდა, შენ ჩაისახე დიდი აფეთქების შედეგად. დიდი ხნის მერე, მე ისევ წერა გადავწყვიტე და ისევ დავხუჭე თვალები. ასე გაცილებით ადვილია ჩავძვრე საკუთარ თავში და ვხვდები, ცხოვრებაში რისი შეგრძნებაც არასდროს მინდოდა, იმის დავიწყებას ვცდილობ. დახუჭული თვალებით გაცილებით მეტის დანახვა შეიძლება.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია