სწრაფად გაეცალა. ოთახი მოათვალიერა და იატაკზე უწესრიგოდ დაყრილი ტანსაცმელი სწრაფად აკრიფა. მისაღებში მიგდებულ ჩანთას ხელი დაავლო და კიბეზე კისრისტეხით დაეშვა. ნაცემივით სტკიოდა სხეული და არაფერი არ ახსოვდა წინა ღამიდან. მაგრამ ფაქტი ერთი იყო და ამ საშინელ ამბავს ვერსად გაექცეოდა აწი.
4.53
4.68
Ra Ve
ადმინიჩემი ხალათი კი პირდაპირ ბაბუამის ბატონ არისტოს ჰქონდა მიფენილი სახეზე არაბი ქალის ჩადრივით. ისევ დანარჩენ ჰიპოკრატეებს გადავხედე, ისხდნენ და თვალებდაჭყეტილები მომჩერებოდნენ. მე კი ანატომიური შიშველი მანეკენივით გაშეშებული ვიდექი. საკუთარი თავი შევათვალიერე და სირცხვილის ცეცხლი წამეკიდა.
4.76
Ra Ve
ადმინიCuervo blanco_ ს სამოთხის მინდვრები. ვდებ მისივე თხოვნით. წაიკითხეთ და გამოხატეთ თქვენი აზრი. ეს არის ამბავი, რომელზეც კარგახანს მსჯელობდა მეოცნებეთა ლიგა, რადგან ამ ამბავს არ ჰყავს დადებითი პერსონაჟი და თან ამასთან საკუთარი ფარული ფიქრების პოვნას და გააზრებას გაიძულებს.
4.63
Ra Ve
ადმინიწლების წინ გამოკეტილ სახლში დაბრუნდნენ. და ისეთი შეგრძნება ჰქონდათ, თითქოს მხოლოდ გუშინ გაიხურეს სახლის კარი. სადაც არ უნდა იცხოვროს ადამიანმა, როგორც არ უნდა მოერგოს და შეეგუოს ახალ ცხოვრებას, ვერასდროს ვერსად იგრძნობს იმ მშობლიურ მყუდროებას , როგორსაც მშობლიური სახლის კედლებში.
4.87
Ra Ve
ადმინისასაცილიოა, ერთ დღეს გადაუჭრელი პრობლემები რამდენად უმნიშვნელოები შეიძლება გახდნენ, როცა მართლაც რეალურ სირთულეებს შეეჩეხები ადამიანი. არჩევანი რომ მქონოდა, იმ ძველ ცხოვრებაში დავრჩებოდი და იქიდან ცხვირსაც კი არ გამოვყოფდი, მაგრამ ვაი რომ ჩემი ბედი ჯერ კიდევ არ იყო გარკვეული. მე ოცდაოთხი წლის მეამბოხე და ჯიუტი, ესეც ალბათ გენეტიკური მემკვიდრეობა იყო
4.67
Ra Ve
ადმინინაწილი პირველი (სტოკჰოლმის სინდრომი — სიმპათიისა და მიზიდულობის პარადოქსალური რეაქცია, რომელიც მსხვერპლს აგრესორის მიმართ ახასიათებს.) გული მტკიოდა, არ მინდოდა მისი დატოვება, მაგრამ არც დარჩენა იქნებოდა სწორი საქციელი. ჯობდა ახლა მტკენოდა და საკუთარ თავს მოვრეოდი, ვიდრე მისთვის უფლება მიმეცა ნაწილებად დავემსხვრიე.
4.63
Ra Ve
ადმინისინდისის ქენჯნას, როგორც სჩვეოდა, მალე მოერია. ზოგადად ნაკლებად აღელვებდა უცნობი ადამიანების მისდამი დამოკიდებულებები. დივანში ფეხმორთხმით ჩაჯდა და მობილური აიღო. _საღამო მშვიდობის ნემო, აბა როგორ ხარ? გაგზავნა მესიჯი. ნეტა იცოდე, როგორი ამბავია ჩემ თავს.
4.79
Ra Ve
ადმინისანამ თვითმფრინავი აფრინდებოდა ჯერ კიდევ მქონდა რაღაცის გაუგებარი იმედი. ჯერ კიდევ მქონდა მოლოდინი. ჯერ კიდევ ვგრძნობდი მასთან გაბმულ უხილავ ძაფებს. მაგრამ აფრინდა თვითმფრინავი და სულ სათითაოდ ამომწიწკნა გულიდან ჩემში ფესვებივით გადგმული მისი სხეული. ტკივილისგან გულზე ორივე ხელი მივიჭირე.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია