პურის ნაჭერს ვიღებ ზურგჩანთიდან და კოტეს, ნელ-ნელა ვაჭმევ. სახლი თბილია. ალბათ კოტე რომ არ იყოს, ფეხს არ მოვიცვლიდი და აი აქ, ამ საღორეში, სისხლში, სიმყრალეში, იმდენს ვიზავდი, რომ ჩემი ძვალიც არ დარჩებოდა.
3.63
4.67
Ra Ve
ადმინიროცა რუ დავითანხმე ჩემთან, მთაში ახალ შეძენილ საოჯახო სასტუმროში, ჩამოსულიყო. თითქოს მხრებიდან უზარმაზარი ტვირთი მომშორდა. და არც მინანია. ის ბოლო ზაფხული ყველას გონებაში დარჩა, როგორც ყველაზე არანორმალური, ყველაზე გიჟური და ყველაზე სევდიანი რამ.
4.53
Ra Ve
ადმინი_მორჩი ოცნებას დადუნა?_ ვკითხე და თვალებში ჩავხედე. გაეღიმა. _ სინამდვილეში ახლაღა ვიწყებ ოცნებას! _ რაზე ოცნებობ დადუ? _ შენზე, მხოლოდღა შენზე!.... _სინამდვილეში შენ ხარ ჩემი თავისუფლება!_ კოცნასა და კოცნას შორის, თითქოს ჩემს ფიქრებს უპასუხა მან....
4.53
Ra Ve
ადმინიროგორი ქალი იყო იცით კეკე? აი ქალღმერთებს რომ ეძახიან, ისეთი. ყველა მასზე რომ ოცნებობს და ხმამაღლა გაჟღერებას რომ ვერავინ უბედავს. სულ რომ არაფერი გააკეთოს, თქვას ან უბრალოდ გაშეშებული იჯდეს, მაინც რომ ყურადღების ცენტრში რომ ექცევა. მასზე გარეგნობით რომ მსჯელობენ და იარლიყს თმის ფერის გამო რომ აკრავენ.
4.92
Ra Ve
ადმინიგაქცევა ზოგჯერ ფიზიკურად გაცლას არ ნიშნავს. იმისთვის რომ გაქცევა მოგინდეს, სულაც არაა საჭირო, სადმე იყო დამწყვდეული, ანდაც ხიფათი მოგდევდეს უკან. ზოგჯერ ყველაზე საშიში ადამიანისთვის საკუთარ თავი და საკუთარი აბობოქრებული სურვილებია და ყველაზე ხდირად სწორედ საკუთარი თავისგან გავრბივართ ხოლმე.
დარბაზში იჯდა და საყვარელი ქალის ყურებით ნეტარებდა შიო. აქ აღარ სჭირდებოდა საკუთარ მზერაში მოზღვავებული გრძნობების დამალვა. ახლა არავინ ეტყოდა, რომ მისი თვალები სურვილს, ვნებას და სიყვარულს ერთმანეთზე მძაფრად გამოხატავდნენ
4.54
ლალი კუტალაძე
ახალგაზრდა ქალის ეკას ცხოვრებაა აღწერილი თავისი დადებითი და უარყოფითი მხარეებით. ცხოვრებამ ძალიან დაჩაგრა, მაგრამ მას აღმოაჩნდა ძალა იბრძოლოს თავისი ბედნიერებისთვის. ის გადალახავს ყველა წინაღობას და გახდება ბედნიერი და წარმატებული.
4.68
lucien vanserra
ხედავდა გიორგი რას მალავდა ნინა ამ მორცხვი, მოირიდებული, მხიარული და გულწრფელი გოგონას ნიღბის ქვეშ, ხედავდა როგორ უყურებდა თედოს, ამ დროს თითქოს გვალვისგან დამშრალი ტბები იყო მისი თვალები და გაფიცხებული ტუჩები სიცხისგან გადამწვარ წვიმა მონატრებულ ტრამალებს უგავდა...
დედა მინავლულ ნაკვერჩხლებზე შეშას აწყობდა, ალი გაუბედავად, უძლურად აპარპალდა, მერე მოძლიერდა და შეშებს მოედო. იმ კაცს თვალს ვერ ვუსწორებდი, მოჯადოებულივით შევყურებდი მოცეკვავე ცეცხლის ენებს.
© 2025 ყველა უფლება დაცულია