-ქეთო,რაღაც მინდა გითხრა,ჩვენ უკვე გვყავს ვანო და ლიანა,მოდი დათა ჩემს ძმას მივაშვილოთ.რამდენი წელია შვილზე ოცნებობენ და არ უჩნდებათ.სიმდიდრეში გაიზრდება,აბა ჩვენ იმდენს რას მივცემთ და გავუკეთებთ,რასაც ისინი გაუკეთებენ. თავზარი დამეცა.შვილს გულიდან მგლეჯდნენ და სხვას უნდა გაეზარდა,მე კი გერებზე უნდა მეზრუნა. ჩემს ქმარს ფეხებზე მოვეხვიე და თხოვნა დავუწყე ეს არ გაეკეთებინა.არც მომისმინა.
2.8
- „გაცვალეთ პარტნიორები,“ - ისმის ხმა. ჩემი ხდება. თითები წელზე მეხება. სითბოს ტალღა სხეულს ყველა ნაწილიდან თავისკენ მიემართება და ისევ უკან ბრუნდება. მისი სუნი ჰაერში რჩება. მწარე, ტკბილი, ცივი, მამაკაცური... თვალებს ვხუჭავ. ვცდილობ ფოკუსირება მუსიკაზე მოვახდინო. ჰო, ჩვენს შორის მუსიკა დგას, მაგრამ ჩემი სხეული სხვა რიტმს მიყვება.
მე მზე მიყვარს. სიცხე. სანაპირო. ეს ერთადერთია რასაც ვერ ვთმობ. მალაგა მენატრება. დილის ხვატი, ფართოდ გახსნილი ფანჯრები. ყავის მწარე არომატი, ტალღების დამამშვიდებელი რიტმი... იქ თითქოს მარილითა და ლიმნის სურნელით გაჯერებული ჰაერიც ფლამენგოს ცეკვავს.
4.37
ლილა ნესი
ადმინიცეკვას იწყებენ... ეს ნამდვილი საოცრებაა, ნაზად, ჰაეროვნად, თავისუფლად მოძრაობენ, შირო ზემოდან დაჰყურებს და მასთან მზერით კონტაქტს არ სწყვეტს, ვერაც არ ცდილობს მისთვის თავის არიდებას...
4.19
Ra Ve
ადმინიმანქანამ ნაცნობ ქუჩაზე აუხვია. სკვერს ჩაუარა გვერდით და ინგას თვალში მოხვდა აცეკვებული ფანტანი. უცებ წამოიწია, მძღოლი შეაჩერა და მზის სათვალე მოიხსნა. არა , თვალი არ ატყუებდა,მისი ვაჟი იდგა მოლბერტზე გაშლილი ტილოს წინ და რაღაცას მხიარულად ხატავდა. ბაჩანა? ბაჩანა და ხატვა? გულწრფელად გაოცდა ქალი.
4.35
Ra Ve
ადმინიგთხოვთ, ნუ მიეყრდნობით კარს" მზრუნველად აცხადებს ნაცნობი ხმა და მაინც ყველა კარზეა აკრული. გულში ვფიქრობ, ვაითუ გაიღოს? მე მეტროსი მეშინია, სანამ ვაგონი ჩამოდგება ლამის ორი მეტრით შორს ვდგავარ რელსებიდან
4.33
Ra Ve
ადმინიCuervo blanco_ს დასასრული, კვლავ მორიგი უცნაური ამბავი, მხოლოდ ანტი გმირებით, მოულოდნელი სიუჟეტით და სრულებით ლოგიკური მაგრამ უჩვეულო დასასრულით. წაიკითხეთ შეაფასეთ და იფიქრეთ....
4.56
lucien vanserra
იმ საწოლში სადაც უამრავი ვნებიანი ღამე გვქონდა გატარებული ჩაცმულები ვიწექით ერთმანეთის გვერდით და შუაღამემდე თვალგახელილები შევყურებდით ფანჯრიდან შემომავალი მთვარის შუქით განათებულ ჭერზე მოთამაშე ჩრდილებს...
მამაკაცური ინიციატივისა და ქალური მოლოდინის დიალოგი საწყისი. თვალებს ვხუჭავ, მინდა იგრძნოს რომ ნამდვილი ძალა თავისუფალ ვნებაშია. ნელი, გაწელილი ნაბიჯები... სამყარო ჩერდება. შემდეგ ტკივილიანი ელეგანტურობის გაიელვება და წამიერი, გაუცნობიერებელი ვნების კვალი. მენჯები ერთმანეთს ეხება. მოძრაობა მკვეთრი, ვნებიანი, აგრესიული. თითოეული ნაბიჯი - დამორჩილების მცდელობა. მოძრაობა და ფანტაზია...
© 2025 ყველა უფლება დაცულია